HEBBEN WIJ EIGENLIJK NOG KERKEN NODIG?

We zijn er eigenlijk al eeuwen mee verwend.

In iedere plaats, dorp of gehucht, stond wel een kerkgebouw, of meerdere.

En een kerkplein of een kerkstraat zijn voor ons geen onbekende  namen.

Wij woonden vroeger aan de kerkweg.

Ik heb daar ook een alternatief gedichtje van gemaakt.

 

KERKWEG

Wij woonden eens wel pech

Aan de Kerk-weg

Toen we er woonden zagen we er wat anders in

Maar nu gebruik ik het in negatieve zin

 

Want de kerk was zo ingeburgerd als gebouw

Maar nu lijkt zij in de rouw

Zij treurt om hetgeen er is geweest

En kijkt nog niet uit naar het volgende feest

 

Soms zit zij bij de pakken neer

En zegt: zo kan het echt niet meer

Al wat mooi is, lijkt verdwenen

Een schaduw is er voor verschenen

 

Maar op het pad terug naar af

Zag ik een heel klein bloempje op het graf

Het bloempje stond zacht te wuiven op haar steel

En dat paste mooi in het geheel

 

Kerk weg? wel nee

Want de puinhoop bracht nieuw leven mee

En ik zie het nu pas

Het bloempje komt voort als uit de as.

 

Want het vuur verteerde alle schijn

En daarom is dit leven fijn

O, God, wat heeft U de kerk toch lief

Nu zie ik de kerkweg weer positief