EEN KORT LONTJE

Gisteren was ik bij de kapper, om mijn haar in de krul te zetten. Ik vond het wel een prettig bezoekje omdat ik al jaren bij dezelfde kapster kom en er tussendoor ook nog gelegenheid is voor een babbeltje, wanneer het niet zo druk is.
Op een gegeven ogenblik zei de kapster: " mensen hebben tegenwoordig dikwijls zo'n kort lontje".
Ik zei toen tegen haar dat ik daar ook weleens schuldig aan geweest was en een enkele keer nog weleens ben".
Nu, dat kon zij bijna niet begrijpen.
Gelukkig kan ik het in de meeste gevallen wel goed maken
omdat ik nog mijn excuus aan kan bieden.
Maar dan moet ik zeker weten dat ik het bij het korste eind had. Of dat ik voor het fatsoen mijn excuus aanbied.
En ik heb er wel van geleerd. Want ieder vogeltje zingt zoals het gebekt is.
Toch komt het voor dat je jaren lang geen spijt heb van je gedrag, Je bent je er niet bewust van. Teveel prikkels in je hoofd gehad  in wat moeilijke omstandigheden?
Totdat het op je bordje gelegd wordt.
Hoe dit komt? ik weet het niet precies.
Maar dat een mens, ook ik, helemaal volmaakt kan zijn, daar geloof ik niet in.
En daarom ben ik blij dat er Iemand is die mij kent zoals ik ben en toch van mij houdt.
Deze regels komen voor in psalm 139 uit de Bijbel.