NA HET LEVEN DE DOOD

Gisteren heb ik een herdenkingsdienst meegemaakt.

Ik vond het zeer indrukwekkend.

Dit kwam ook dat twee van mijn eigen familileden in dit jaar overleden zijn.

En ook van mensen die ik het verleden goed gekend heb.

Het was een blijde dienst, omdat we van velen mochten vernemen hoe ze gestorven waren.

En de teksten op de rouwkaart gaven daarvan iets weer.

Veel ouderen mensen die de tachtig gepaseerd waren.

Dus de leeftijd van de sterken hebben bereikt.

En wanneer je zelf ook in die leeftijdsface zit zegt het je  meer dan als je leven nog voor je hebt.

"Veilig in Jezus armen" schijnt een lied te zijn wat als verouderd wordt aangeduid en er daar zijn in de loop der jaren wel wat spottende opmerkingen over gemaakt.

Zelf heb ik jaren geleden ook een crisissituatie meegemaakt.

En ik dacht dat ik zou sterven.

Het lied "veilg in Jezus armen" gaf mij toen wel troost.

Toch kwam ik weer boven-jan en moest ik weer wennen aan al de puur aardse dingen.

Het is niet zo dat ik daar elke dag nog aan denk, maar bij zo''n herdenkingsdienst komt dit wel weer naar boven.

En zo zij er nog veel mensen bij wie de oudel iederen nog een rol spelen in hun leven.

Voor degene die dit lied niet kennen citeer ik het hier: 

 

Veilig in Jezus armen

Veilig aan Jezus hart

Daar in Zijn teer erbarmen

Daar rust mijn ziel van smart

Hoor! 't is het lied der engelen

Zingend van liefde en vree

Ruizend uit 's Hemels zalen

Over de glazen zee

 

Jezus mijn dierbre Toevlucht

Jezus Gij stierf voor mij

Dat op die Rots der eeuwen

Eeuwig mijn hope zij

Heer laat mij lijdzaam wachten

Totdat het duister vliedt

En 't oog aan gindse kusten

Uw heillicht gloren ziet.