VERVOLG: DE ZONDVLOED

Wat vooraf ging:

Noach had een boot (een ark)  gebouwd in opdracht van God.

Met de voorspelling dat er een grote vloed zou komen, waarbij de toenmalige boze wereld onder water zou komen te staan.

Alleen Noach en zijn gezin mochten het schip in, evenals de dieren twee aan twee.

God zelf sloot de deur achter hen toe

En toen begon het te regenen en hoe

De regen viel in stromen neer

En de straat leek spoedig een meer

Ja, dit was voorzegd, door Noach  Gods knecht

En de mensen begonnen te roepen en te gillen

Zij wilden toen ook de boot binnen

Maar zij hadden zich in God vergist

En nu de boot gemist

Het water is zo hoog gekomen

Hoger dan de hoogste bergen en bomen

Maar Noach en zijn  gezin  bleven droog

Al steeg het water nog zo hoog

Na 40 dagen en 40 nachten

Bleef de boot op een berg wachten

Toen deed Noach een venster open

En liet een raaf los en deze bleef weg

Daarna liet hij een duif uit

Maar het duurde maar even

Of de duif  kwam weer terug

Toen wist Noach het vlug

Dat het nog niet droog was

Daarna werd er weer een duif uitgelaten

Die hield de droge plekken toen in de gaten

En kwam terug met een takje in zijn bek

Nu was de uitkomst lang niet gek.

De bomen waren nu niet meer kaal

Ze mochten straks weer op aarde leven allemaal

Noach zijn vrouw en zijn kinderen

en de dieren allemaal

zongen een loflied in hun eigen taal

Zij kwinkelierde en zij zongen

Zowel de ouden als de jongen

"O God, wat bent U onuitsprekelijk trouw"

Toen antwoordde God:

" Ik hou ook veel van u en jouw

Ik beloof dat wat Ik nu heb gedaan

Nooit meer zal doen daar kun je van op aan

Als teken geef ik de regenboog

Kijk nu daarom maar omhoog".

 

Dit verbond is nu nog van kracht

En geldt van geslachten tot geslacht

Zalig zijn zij die aan Gods woord gehoor geven

Zij hebben recht op een eeuwig leven.