DE VERWERKING VAN JOB 3

Overdag schreeuw ik het uit van pijn

Terwijl mijn nachten zelfs nachtmerries zijn

"OGod dit is niet meer te dragen

En ik kan niet anders meer dan klagen"

 

Drie vrienden waren zeer ontsteld

Waarom dit vonnis toch geveld?

Zeven dagen spraken zij geen woord

Vonden Jobs klachten ongehoord

 

Toen werd het Job helemaal te moede

Het kwade overheeste het goede

"O God, wat laat U me in de kou

Ik verga, door al mijn smart en rouw

 

God verlaat U me toch niet

Mijn ogen zijn dof geworden van verdriet

Dit lijden is onrechtvaardig van U

God schenk mij hulp , antwoordt mij nu

 

En God liet Job niet langer klagen

En gaf antwoord  op zijn vragen

Nee, niet zoals Job het had verwacht

God deed het met betoon van kracht

 

"'Waar was jij Job toen ik de aarde schiep

En uit het niets alles tot aanzijn riep

Kan jij de grenzen bepalen en de diepte der zee

En de ganse scheppingsdrang, wat doe jij daarmee?

 

Wil jij nog steeds redetwisten over Mijn bestel

Jij bent als een stofje op de weegschaal, begrijp dit wel

Het sterven is in Mijn hand, maar ook het leven

Ik ben almachtig, een heilig gegeven"

 

Toen antwoordde Job, geheel ontdaan:

"O God, Ik wil niet verder gaan

Ik leg mijn vingers op mijn lippen

Zodat er niets onbedachtzaams kan ontglippen"

 

wordt vervolgd: