KONINGIN WILHELMINA

Wilhelmina Helena Pauline Maria
Kreeg zij als namen
Als Wilhelmina vatte men dit samen

Op tienjarige leeftijd werd zij al koningin
En werd dit voor haar een nieuw begin
Haar geliefde vader was net overleden
Dit was voor ons volk de voornaamste reden
Haar moeder sprong voor haar in de bres
En werd toen acht jaar koningin-regentes
Haar opvoeding was lieflijk maar streng
Wihelmina vond de aandacht die zij kreeg maar eng
Maar toch brak eindelijk de dag aan
Dat zij voor haar daden aansprakelijk  zou staan
"Zo waarlijk helpe  mij God almachtig"
Was de bede die zij op zond
Het was, al was zij op heilige grond
En het was haar vurige begeren
Om zo in Nederland te mogen regeren

Na de inhuldiging kwam er in die dagen
Een charmante prins om haar hand vragen
Die hand heeft zij hem ook geschonken
Wat weldra met een verloving is beklonken
De blijdschap van ons volk was groot
Want kort daarna kwam de huwelijksboot

Helaas zijn er daarna dingen gebeurd
Wat het Nederlandse volk zeer heeft betreurd
Zij werd ziek, kreeg ook miskramen
Dat dit voor iedereen verdrietig was zult u beamen

In 1909 is er toch nog een prinsesje geboren
Dat naderhand naar de naam Juliana wilde horen
Heel het volk was verschrikkelijk blij
Gelukkig weer een koninklijke telg erbij
Zij werd door haar ouders "zonneschijntje genoemd
En werd door haar vriendelijke houding ook wel beroemd
Maar voordat het zover was is er nog wat geschied
Een tijd van grote vreugde maar ook van verdriet.