BLINDEN WORDEN ZIENDE

Blind door verdriet?

Ik weet het niet

Twee mensen waren samen op weg

Verdrietig en terneer geslagen

Overstelpt door duizend vragen

Waarom o God moet dit gebeuren

Waarom dit lijden waarom dit treuren

Gekruisigd gestorven en begraven

Het was het refrein van deze dagen

Men zei: " Hij is opgestaan"

Maar wat hadden zij er aan

Zolang ze het zelf niet konden zien

Was het een waan-denkbeeld misschien?

Totdat de Heer hen zelf ontmoette

En met een vraag hen ook begroette:

“ Waarover hebben jullie het zo druk?”

Maar hun ogen waren blind, het geluk stuk

En zij vroegen met klem:

“Zijt gij soms een vreemde in Jeruzalem?”

En Jezus zei:

“Maar weet u dan niet dat dit alles is voorspeld?

Het is toch in de Heilige Schrift vermeld?

Moest Christus dan niet  lijden

Om na het lijden ook te verblijden?”

Verbazing heeft hen nu bevangen

En in hen nu een een groot verlangen

’t Was als of een licht hen had omstraald

“Blijf bij ons nu de avond daalt”

Bij de maaltijd brak Hij het brood

En hun verwondering was groot

Zij zagen nu met open aan

Hun Meester, waarlijk opgestaan

Toen hij weer uit hun midden ging

Was Hij voor hen geen vreemdeling

Blinden worden ziende

De Heer is waarlijk opgestaan

Ook vandaag zal deze boodschap

door de wereld gaan.