JEZUS GEVANGEN GENOMEN

De soldaten kwamen door de olijftuin naar Jezus toe.

Judas liep voorop en gaf Jezus een kus op de wang van Jezus.

Dat was het geheime teken waarmee hij liet zien wie de

soldaten  moesten pakken

Jezus, wist wat Hem zou overkomen,

Hij liep op hen toe, en zei tegen Judas:

”verraadt u de Zoon des mensen met een kus?"

De soldaten behandelde Jezus alsof hij een crimineel was.

 Zij deden wat handboeien om en brachten Hem naar

Pilatus een Romeinse  hogepriester.

De discipelen maakten dat ze weg kwamen.

Alleen Petrus liep op een afstand achter Jezus aan.

Hij kwam op de binnenplaats van het huis van Pilatus.

Hij ging bij anderen mensen staan en warmde zich aan het vuur

Toen kwam er een meisje langs die keek Petrus aan en zei:

"Hoor jij ook niet bij Jezus die net gevangen is genomen.

Maar Petrus zei: “Hoe kom je daarbij”.

Petrus vertrok  en liep naar de poort.

 Maar ook daar sprak iemand  hem aan en zei:

”zeg ik weet het zeker, jij was ook bij Jezus.

 En toen andere mensen ook hetzelfde beweerde

werd Petrus zo kwaad dat hij zelfs vloekte.

En toen kraaide de haan zoals Jezus voorspeld had.

Het volgende gedicht gaat er wat uitvoeriger op in.

HET BELIJDEN VAN PETRUS

“Gij zijt de Christus de Zoon van de Levende God”

Ja, dat zei ik vol vuur

Maar in het middernachtelijk uur

Heb ik Hem verraden met een vloek

Mijn belijden was toen zoek”

“Zeg, hoorde  jij ook niet bij Hem?”

Ik verzekerde met klem

Dat ik Hem nooit had gekend

Ik had me van Hem afgewend

Maar bij het kraaien van de haan

Was het met mijn bravoure wel gedaan

‘’k Had Hem verloochend zoals was voorspeld

En de dagen waren geteld

Toen keken de ogen van Jezus mij aan

Een huiver is er door mij heengegaan

En ik weende bitter buiten

Met ogen als beslagen ruiten

De satan zal je ziften als de tarwe

Dit was door Jezus ook voorspeld

Ik was een verrader een bedrieger

Door satan nu terneer geveld

Na mijn verdriet en groot berouw

Werd ik weer aangenomen door de Heer

Weer kwam mijn belijdenis naar voren

Nu niet meer zo geestdriftig meer

In eigen kracht kon ik niet leven

Ik had het van me zelf verwacht

‘ k Moest van genade leren leven

Hij was het die het al volbracht

Ik leerde nu mijzelf te geven

In dienst te staan van God de Heer

Het zaad dat kiemt dat komt tot leven

Vrucht voortbrengend keer op keer

Zo mocht ik nu van Hem getuigen

Al werd de druk mij niet bespaard

Wie neder knielt  die mag weer leven

 Wie God bewaart is wel bewaard”.