EEN LICHTPUNT IN DONKERE DAGEN

Als ‘g in nood gezeten geen uitkomst ziet

Wil dan nooit vergeten God verlaat u niet.

Dit zijn enkele regels die mij te binnen schieten

wanneer ik voor de zoveelste maal negatieve berichten hoor voor de televisie.

 Er zijn echt problemen momenteel waar veel mensen geen raad mee weten.

Maar van de grote hoofdpersonen horen we bijna niets die deze Helper in nood

op hulp vragen.   Geloven we nog wel dat Die uitkomst kan bieden?

In deze tijd van bezinning is het wellicht nodig om hier de aandacht op te vestigen.

De wetenschap is ver gevorderd, maar heeft ook voor veel ellende gezorgd.

Het volgende gedicht heb ik al een tiental jaren geleden gemaakt, maar geldt ook 

nu nog

.

EEN LICHTPUNT IN DONKERE DAGEN

Langs deze weg verkondig ik thans

De wereld is vandaag uit zijn balans

Zij is groot geworden door de techniek

Maar dat maakt veel mensen ziek

Zij kunnen alles niet meer verwerken

En dat is zelfs in de kerken te merken

Diep denken zijn we niet meer gewend in onze dagen

We zijn meer ingesteld op oppervlakkige vragen

En zo schommelt ons schip op de wereldzee

Doelloos in het rond, want wat moet je ermee?

Er is geen vaste koers, geen visie geen vaart

Ieder doet maar naar zijn eigen aard

Als er een storm opsteekt met windkracht tien

Houden de meeste het voor gezien

Wij zijn als de “Titanic” in bedreigd gebied

“Ik zie ik zie wat jij niet ziet”

Maar beste mensen mij is gegund

Om te wijzen op een baken, een lichtpunt

En ik zeg het met omfloerste stem

“Laten we in vredesnaam bidden tot Hem”

Al zijn we niet allemaal lichamelijk in gevaar

Zielkundig is dit vast en zeker waar

Hoe krijgen we de wereld weer in balans?

Wel God geeft ons een nieuwe kans

“Nader mijn God  bij U, zij steeds mijn bee

Zij ’t levenspad soms ruw, gaat Gij maar mee”

Dit gebed is in deze wereld alles waard

Want dan kunnen we weer visie krijgen, weer vaart.