DE BIJBEL EEN JOODS BOEK?

Eerlijk gezegd heb ik daar in mijn leven niet altijd bij stilgestaan.

Ik wist wel dat het over het volk Israël ging en niet over de Nederlanders het land waar ik zelf ben geboren.

In de preken die ik hoorde in de kerken werd dikwijls wel een link gelegd naar het leven van nu.

Dat vond ik wel prettig, want als het alleen te maken heeft met de Joden uit de vroegere tijd was het voor mij wel minder interessant.

Ik heb de Bijbel genomen zoals hij was. Een boek wat bij ons werd voorgelezen aan het slot van de maaltijd.

Dat ik het altijd aanhoorde met eerbied is overdreven. Vooral als er een lang hoofdstuk werd voorgelezen en ik op hete kolen zat om van mijn stoel af te mogen.

Ik zat soms aan heel andere dingen te denken trouwens.

Nee zo'n heilige was ik niet. Misschien ook wel te jong om alles te vatten.

Maar ja het hoorde erbij ,leek het.

Naderhand ben ik er bewuster mee omgegaan, op mijn eigen niveau weliswaar en begreep ik het als sommige mensen zeiden: het is een Heilig boek een boek waar je God in leert kennen.

En zo hebben de Joden ook dit Heilig boek aanvaard.

En zijn er dikwilijls van jongsaf in opgevoed.

Volgens mij gebruiken niet alle Joden altijd de Bijbel zoals wij die kennen.

Zij hebben dan ook de Thora die heel wat gegevens omvatten waarvan wij weinig weet hebben over het algemeen.

En dat is met alle mensen die een andere godsdienst belijden natuurlijk.

Soms word ik wel beroerd waarom er altijd oorlogen zijn voortgekomen omdat de een de ander het licht niet gunt in elkaars ogen.

Het mooie van de Bijbel vind ik dat je er troost uit kunt putten.

Er komen mensen in voor zoals u en ik.

Die het water ook soms tot aan de lippen stijgt. Maar die er ook dikwijls weer bovenop komen. God dank.

Ik ben zo opgevoed dat voor de Joden een zeker ontzag is bijgebracht  omdat zij tot het uitverkoren volk van God hoorde.

Ik spaar al jaren postzegels van Israël die ik heel mooi vind omdat er soms veel bijbelteksten op de prachtig uitgevoerde zegels staan. Soms met verwijzingen naar de toekomst. Nu kom daar maar eens om in Nederland.

Ik heb destijds de ptt, erover geschreven, maar zij gaven te kennen dat Nederland zo onkerkelijk was geworden zodat zij zich daarbij aangepast hadden.

Ik vind dit droevig, maar wel begrijpelijk.

Bij dit artikel heb ik een tekening geplaatst van de ster met een menora.

Een van de scholen die mijn man medeopgericht heeft, heette ook

Menorah, dus dat zijn weer mooie herinneringen.

Wordt vervolgd: