KOSTBARE HERINNERINGEN

De afgelopen week kreeg ik via de post een oud gedicht van het 25 jarige huwelijksfeest van mijn vader en moeder uit het jaar 1947

Het was een lang gedicht en alle broers en zusters van mij (in totaal 10)  werden onder de loep genomen.

En het was met de hand geschreven wat in die tijd vrij normaal was natuurlijk, maar wat ik nu bijzonder vind.

Tussen wat andere paperassen vond ik een liederenblad van "Youth for Christ" ook uitgegeven in het jaar 1947.

Ik was er toen wel van onder de indruk omdat er op de bijeenkomst diverse persoonlijke getuigenissen naar voren kwamen.

Aan het eind van de rit kwam er een dame naar mij toe die zei: "vond je het mooi, ik zag je zitten met je  bruine ogen ernstig naar ons gericht".
Of het nu gekomen is door deze persoonlijke benadering of dat ik aan het liederenblad veel waarde hechtte weet ik niet meer maar het feit ligt er.

 

Er werden ook in de kerk wel persoonlijke getuigenissen naar voren gebracht die ik me nu herinner, met  de woorden:

ik dominee... ben een groot zondaar evenals ouderling ...die in de kerkbank zat (en mijn oom was). 
Ja, waar hoor je zulke getuigenissen nog? 
Geneigt tot elk kwaad , in gedachten woorden en daden?

 

Nu ik erover nadenk geloof ik dat de kerkjeugd ook niet zo
braaf was toen.

Ik herinner mij nog dat een dominee ,voordat hij de kerk uitstiefelde bij een stelletje jongelui stil stond en daar nog een hartig woordje mee sprak omdat ze tijdens de kerkdienst hadden zitten klieren.

Het betekent niet dat deze  jeugd het verkeerde pad zijn opgegaan, misschien zijn het wel de beste voorgangers  geworden.  Ja , dat kan.

 

Toen mijn man net ouderling was in de jaren zeventig zag ik dat de dominee met de kerkenraad naar binnen kwam met een lach op het gezicht.

Ik vroeg daarna aan mijn man: "had jij wat geks gezegd soms dat jullie zo lachend binnen kwamen"?

"Nou" zei mijn man, "we moesten van de dominee achter elkaar de kerk naar binnen gaan en toen zei ik gewoon, voorwaarts mars".