HIER BENEDEN IS HET NIET

Maar waarom zijn wij dan op deze aarde

Heeft dit dan geen werkelijke waarde

Moeten wij alleen maar streven

Naar een hemels leven?

 

Een hemel op aarde staat mij wel aan

Zodat wij zingend door 't leven kunnen gaan

Weg doemdenken, weg ijdel gepraat

De zon in je hart, wat zich uit in de daad

 

Het is de Pinksterzon, die kan je hart verwarmen

Hij is er voor ouden en jongen voor rijken en armen

Wie bidt om die Geest, het wordt hem gegeven

Tot troost is Hij om verder te leven

 

Ik denk dat we met z'n allen

Wel van ons voetstuk zullen vallen

Maar geen nood

Want in deze kleinheid zijn wij groot

 

Naschrift:

Dit is het eerste  pinkstergedichtje wat ik in 1988

gemaakt en verzonden heb aan diversen mensen.

Met vallen en opstaan is het ook de laatste jaren

van kracht geweest.

Ondanks de omstandigheden in de wereld rondom

(en in ons) plaats ik dit gedichtje nog een keer.

Looft de Heer!