KUNNEN EMOTIES BEVRIEZEN?

Ja, dat kan. Je lijkt dan keihard, maar schijn bedriegt soms in dit opzicht.

De laatste tijd heb ik wat lectuur hierover gelezen wat mij boeide omdat ik verschillende dingen van mezelf daarin herkenden.

Wanneer het lijkt of je gevoelens bevroren zijn kan de angst je naar de keel vliegen. Ben ik wel normaal, is dan de vraag.

Het kan komen door een shock of een andere dramatische ervaring. En zeg eens eerlijk wie heeft die tegenwoordig niet.

Al zijn we niet allemaal overspannen geweest, toch kun je wel overwerkt zijn. En de gevolgen zijn niet zo zuinig.

Tenslotte zijn we een nijver volkje.

En ik vlak de buitenlanders daarbij niet uit.

Wat hebben zij meegemaakt voordat zij ons land binnen kwamen?

En hoeveel jaren hebben zij niet in een opvangcentrum gezeten, met mensen van diverse pluimage.

Nare ervaringen  kunnen je leven verzieken.

Tenzij de mogelijkheid aangeboden wordt om te ontdooien.

Er zijn mensen die de kracht bezitten om het beste uit je naar boven te halen.

En hoewel de kerken tegenwoordig niet hoog genoteerd staan

heb ik toch min of meer mijn genezing eraan te danken.

Ik werd geraakt en toen kwamen mijn emoties los die volgens mij ook wel bevroren waren. En ik kreeg weer levensmoed.

Het was niet zo dat mijn leven ineens een jubelzang was, want wat je jarenlang verstopt hebt, waarschijnlijk onbewust, moet wel naar boven komen. Het voordeel is dat je een ander beter  begrijpt die ook zoiets heeft meegemaakt.

Toch zijn mensen soms moeilijk te begrijpen en kunnen foutieve veronderstellingen maken, want eerlijk is eerlijk je kunt elkaar maken en breken.

Zo was er ook iemand die tegen mij zei: "jij weet alles zo goed".

Ik begon er mij haast schuldig over te voelen.

Naderhand zei ik tegen haar: "moet je eens luisteren, echt ik weet niet alles zo goed, maar er kunnen dingen zijn die je moet verwerken. Het is niet zo dat die gedachte zo uit de lucht komt vallen, het is een gevecht waar je uitgekomen bent en dan kun je dit overtuigend naar voren brengen".

En het kan gebeuren dat donkere tijden nodig kunnen zijn om schoon schip te maken.

Ik hoorde laatst dat er een programma was waar jongelui hun gevoelens konden uiten en het ook deden met resultaat.

Of dit ook zo gemakkelijk is voor volwassenen? Die houden toch dikwijls een slag om de arm, en laten zich niet zo gauw het achterste van de tong zien. Misschien is hier het spreekwoord op z'n plaats:  "Spreken is zilver, zwijgen is goud".

Met een van mijn geliefde spreuken eindig ik nu: "weet wat je zegt, maar zeg niet alles wat je weet".