VAN ANDIJK NAAR OOSTERHOUT 1967-1981

Temidden van 19 katholieke scholen en 1 openbareschool, kwam de christelijke school in Oosterhout in de belangstelling. Het was mijn man z'n hartewens om ergens in Nederland een christelijke school op te richten, waar geen christelijke school was .En op een gegeven ogenblik viel het lot in mijn man zijn schoot.

Met 55 kinderen waaronder er drie van ons, startte men in de op gerichte school in de Pijperstraat in Oosterhout. Een lokaal was gereed gemaakt voor de nieuwe start zodat de ene helft met hun hoofden naar de voorkant waren  gericht en de andere helft naar de achterkant.

Juf stond voor de eerste drie klassen en meester voor de hoogste drie klassen.

In Oosterhout was de geestesgesteldheid anders dan in Andijk. Andijk stond destijds bekend als een Gereformeerde enclave terwijl  Oosterhout over het algemeen Rooms-Katholiek was.

In 1974 werd er een heel nieuwe school geopend, die de Menora werd genoemd nu met 290 leerlingen en 9 vaste leerkrachten. Plus een aantal vaste vakleerkrachten.

In 1977 werd de tweede christelijke school geopend die eem expermenteer basisschool was en de naam de Regenboog kreeg en weer uit 280 kinderen bestond en 8 vast leerkrachten. Plus ook hier weer een aantal  vakleerkrachten

In het begin was de start van de Regenboog best spannend want er waren wel regels verbonden aan het aantal kinderen voor een derde leerkracht, die al in functie was genomen. Op een bepaalde datum moesten er 61 leerlingen zijn om de derde leerkracht te kunnen behouden en zo niet dan moest de derde leerkracht weg en het geld van het salaris terug betaald.

Maar men had goede moed. Alles groeide en bloeide dus de kans was groot dat het geen financieel fiasco zou worden.

Maar er kwam een kink in de kabel. De bouw stagneerde. Maar alle hens werd aan dek gezet. Vaders en moeders die hun kinderen kwamen opgeven werden met veel enthousiasme ontvangen en soms verrast met een lekkere uitsmijter bij ons thuis.

Wij kwamen al dichter bij het voorgeschreven aantal te zitten en het werd reuze spannend, zouden we het halen?

Op een keer werd er weer aan ons huis gebeld. ik deed open en verwelkomde een goed uitziende heer heel hartelijk.

Hij mocht binnen komen zodat hij, dacht ik, de gegevens aan mij door kon geven van een nieuwe leerling.

Hij haalde iets uit zijn tas en zei tot mijn grote verbazing: "heeft u ook belangstelling voor het modeblad "'Burda?"

"Nee dank u", en ik liet meneer weer uit.

Hij eindigde met de opmerking: "wat bijzonder aardig van u om mij zo vriendelijk te ontvangen".

Mijn man had een aantal medewerkers beloofd dat als de 61 ste leerling op tijd zou komen, hij zou tracteren op een Chineesch etentje in Breda.

Het onderstaande kaartje geeft aan dat het etentje is doorgegaan.

Net op het nippertje trouwens.