GEBED

Mijn ogen waren soms verblind

Ik was gelijk een koppig kind

Mijn haan moest koning kraaien

En wilde anderen het gras voor de voeten maaien

Ik heb de splinter van mijn naaste uitvergroot

En de ontgoocheling was groot

Want mijn eigen balk was niet weggenomen

Zodat ik op de koffie ben gekomen

Heer, ik belijd mijn schuld dit keer

Breng mij weer in een andere sfeer

Zodat we als mens, menswaardig zijn

En maak me als het kan weer rein.