EEN ONDERWIJZER BIJ DE KRAAG GEVAT?

Het bericht op het journaal j.l vrijdag  bracht mij in herinnering over een  waar verhaal uit vroeger jaren.

Wij hadden toen een evangelisatie-woonwagenclub. Mijn man had daar de hoofdleiding.

Op een keer was er een jongen behoorlijk dwars.

Mijn man pakte hem bij zijn kraag en zette hem buiten de zaal waar wij vertoefden.

Ik geloof niet dat het erg zachtzinnig ging, maar de maat was dan ook werkelijk vol.

Toen de jongen de volgende week niet meer op de club kwam ging mijn man op onderzoek uit.

Hij kwam bij het woonarkje aan, waar de jongen destijds woonde.

Zijn vader, een man van formaat, was aan het schilderen.

Mijn man zei: "goedenavond: waar is uw zoon Harm want hij is niet op de club verschenen".

Het antwoord van de vader luidde: "nou die komt niet meer, want een meester van die club heeft hem behoorlijk te pakken gehad, en als ik die vent in mijn handen krijg sla ik hem in elkaar".

"Zo"  zei mijn man, " gelooft u in sprookjes?"

De vader keek verbaasd op en zei: "wat bedoelt u daarmee?"

"Wel bij een sprookje komen wensen ook  sebiet uit en dat is bij u ook het geval, want ik ben die meester die u in elkaar wilt slaan".

En hij vertelde gelijk wat Harm op z'n kerfstok had staan.

Toen sloeg vader als een blad van de boom om en zei: "Meester u hebt schoon gelijk dat u Harm aangepakt heeft, want zo'n lieverdje is het niet.

En u heeft  mijn toestemming voor een eventueel volgende keer".

Maar zover is het niet gekomen want Harm ging achterop bij meester op de fiets weer naar de club. En het werden zeer goede maatjes.

Jaren later, ik geloof dat Harm al in dienst was,  kwam mijn man hem weer tegen in een tram.

Hij werd enthousiast begroet door Harm, gepaard met lovende woorden.

En de conclusie luidt: tucht kan ook wel doeltreffend zijn.

PS.

Dit verhaal is destijds geen wereldnieuws geworden, maar met mijn weblog nu inmiddels wel misschien.

( En ook de politie was destijds blij met mijn man).