PARELS
Stille wateren, diepe gronden
Als men je dan slaat zijn het ook diepe wonden
Sommigen leerden zo het spreken af
En zwegen als het graf
Zo huilden zo diep misschien
Dat je de tranen niet kon zien
Zo kwamen zij in een onderaards gewelf
Leerden ze luisteren naar zichzelf
Zij hoorden zichzelf steunen en kreunen
Omdat zij niemand hadden om op te leunen
En in het donker van hun bestaan
Riepen ze de Heer ootmoedig aan
De Heer verhoorde dit gebed
Heeft hen in de ruimte gezet
Zo werden zij door dit lot
Klaargemaakt voor het werk van God
En uit de oester van hun bestaan
Kwamen zij als golvend graan
0 reacties:
Een reactie posten
Aanmelden bij Reacties posten [Atom]
<< Homepage