VERKRACHTING-ACHTING

Heer, ik overpeins het in de nacht

Wat wordt Uw Woord soms verkracht

Men rafelt het uiteen

En gaat zo met de stukken heen

 

Zo maken we veel stuk

Van het grootste geluk

De rode draad is er niet meer

Dat doet zeer

 

En ik wil er niet om jokken

Zo zitten we met de brokken

We lijmen dit wel met praten

Maar praten vult niet altijd gaten

 

Zo zitten we bij de scherven neer

En komen bij het kruis van onze Heer

"Heer kijk eens wat we hebben gedaan

Zie ons met ontferming aan

 

Wij hebben Uw Woord verkracht

Uw liefde niet geacht

Wilde het met U niet wagen

Wilde zelf het kruis niet dragen

 

Bij dit overpeinzen in de nacht

Hoor ik Zijn stem: "het is volbracht

Ook door deze zonden

Droeg ik mijn kruis met wonden"

 

"Dank Heer voor Uw lijden

Wat ons toch wil bevrijden

Wij hebben het nu goed begrepen

U droeg Uw kruis ook voor de lepen

 

Wij willen Uw Woord niet meer verkrachten

Maar willen U nu heel hoog achten".