MET MIJN HOND IN DE TREIN

Eigenlijk vond mijn hond dit niet zo fijn

Maar op een keer nam ik een besluit

En gingen we samen een week-end uit

Na het instappen van de trein

Voelde ik me op veilig terrein

Ik ontdeed me van mijn jas en mijn tas

En voelde me op m'n plaatsje in m'n sas

Maar ik had niet in de gaten

Dat ik de hondenketting had losgelaten

Deze nam plotseling de kans waar

En vloog door de geopende deur zowaar

Ik bedacht me geen tel en ging er achteraan

Mijn jas, tas, alles liet ik in de trein staan

En tussen al die drukte op het perron

Liep en schreeude ik zo hard als ik kon

Even leek het of mijn hond niet wilde horen

En aan mijn geroep zich niet wilde storen

Maar toen bekeerde hij zich gelukkig toch

En kon ik op tijd in de trein stappen nog

Een zucht ontglipte de reizigers in de trein

Zij hadden meegeleefd dat vond ik fijn

Nu is mijn hond al jaren er niet meer

Maar ik denk nog wel aan hem, ook deze keer