WAT WIL JIJ WORDEN? (anno 1968)

Wij zaten met elkaar aan de keukentafel en hadden een gesprekje over de beroepen die ze straks wilde kiezen.

De oudste van de vier kinderen (11 jaar) zei:

"Ik wil onderwijzer worden", dus in zijn vaders voetsporen.

De tweede, 9 jaar zei: "ik wil verpleegster worden".

De derde, 7 jaar zei: "ik wil soldaat worden als ik maar zeker weet dat er geen oorlog komt"

De oudste dochter zei: "maar Peter, dan dien je toch het vaderland'?'

"Ja maar als politieagent ook"

En hij voegde er aan toe "dan kun je lekker achter de boeven aan".

De jongste van het stel (ruim 5 jaar) vond dit wel een goed plan en zei: "Nou dan kom ik lekker naast jou wonen Peter".

Rest mij nog te vertellen dat de twee dochters ook wel eens het plan opperde om naar het toneel te gaan en/of zangeres

te worden.Dit werd echter  afgeraden.

Als hobby mocht het wel maar als beroep, liever niet.

Wellicht heeft onze calvinistische opvoeding daar ook mee te maken gehad.