HET EEUWIGE LEVEN

Het allerbeste komt nog na de dood. Dat is een uitspraak die je wel eens hoort, al is het zelden tegenwoordig.
Wij willen liever op aarde blijven hoe beroerd het er soms ook uit ziet.
Een geheel ander voorbeeld uit de geschieden is de Duitse predikant Bonhoeffer die in de gevanenis zat en zijn laatste preek hield voor zijn mede-gevangenen.
Toen de preek bijna beeindigd was kwam er een bewaker binnen en nam hem mee. Hij was ter-dood-veroordeeld.
Zijn laatste woorden waren tot de medegevangenen:
"Dit is het einde, voor mij het begin van hét leven".
En in de kerken is het een uitspraak van de geloofsbelijdenis: "Ik geloof in het eeuwige leven".
Als christen kun je daar toch niet om heen.
Toen mijn man stervende was heb ik zijn uitspraken goed onthouden.
Hij was degene die van tijd tot tijd in zijn leven  de opmerking maakte, je krijgt het straks echt beter.
"Maar... ik wil nog zo graag bij jou blijven".
Daarna zuchtte hij diep, "ik kan dat wel willen, maar niet kunnen".
Met een tevreden gezicht is hij spoedig daarna overleden en ik denk dat hij gelukkig bij de Heer is. Nu had hij daar al een goede band mee in zijn leven.
Iemand heeft tegen hem de opmerking weleens gemaakt;
"Jij bent echt een bergrede christen"(Mattheus 5 uit de Bijbel).
Nu groter compliment kun je niet ontvangen, dunkt me.