VOOR EEUWIG JONG dan INVRIEZEN?

Toen ik een twintig jaren  geleden iets dergelijks hoorde bij  het programma "Brandpunt" liepen de griezels mij over het lijf.
En naar gewoonte in die tijd reageerde ik met een gedicht
wat ik ook u niet wil onthouden.

EEN BRANDEND VRIESPUNT
Het zij me vergund
Om iets te vertellen over een brandend punt
Dit moet je echter niet letterlijk verstaan
Omdat het over een vriespunt wil gaan
Want anno 1990 hoef je je gezicht niet te verliezen
Want je kunt je bij de dood je gewoon in laten vriezen
Dit  lijkt wel lijdelijk, maar is slechts tijdelijk
Want over een jaar of wat
Word je weer ontdooit, ja dat is me wat
De wetenschap staat voor niets
En dat is me nogal iets
Het lijkt wel een sprookje maar is het niet
Dit doet mij toch wel verdriet
Wat al is het een technisch wonder
Het geeft toch ook wel gedonder
Want als de knoppen zijn doorgeslagen
Moet je naar de uitkomst maar niet vragen

ik wil langs deze weg de zaak eens omdraaien
En vragen : laat toch eens een frisse wind waaien 
En als je dan de Bijbel neemt als ondergrond
\Word je geest weer helder en je denken gezond
En als je dan voor de Heer wilt kiezen
Hoef je je gezicht niet te verliezen
Want bij je sterven heb je dan recht op een eeuwig leven
Dit lijkt mij een beter streven
Ik ben nu blij dat het mij is gegund
Om een komma te zetten achter dit brandend vriespunt,
Wordtvervolgd: