EEN VROLIJK NOOTJE UIT DE OUDE DOOS

Er was eens een schoolhoofd die ging jubileren

En je weet dit gebeurt maar enkele keren

25 jaar was hij met zijn vrouw en de school getrouwd

En dit heeft hem nog nimmer berouwd

Het feest comité  kwam menige keren

Bij elkaar om iets te organiseren

Meester was ook van de partij

En was beslist  daarmee ook blij

Als we eens een goochelaar vragen

Zei meester enthousiast

De kinderen vinden dit prachtig dat staat vast"

“Maar meester” zei een ander

“Wat haalt u nu in uw bol

Dat is zwarte kunst dat is toch te dol"

Meester keek verbaasd en zei:

“Daar heb ik niet aan gedacht”

Maar het heeft me toch op

andere gedachten gebracht

Want zwarte kunst moeten we niet

Dat geeft narigheid en verdriet

Als we nu iemand een spelletje laten doen

Zei hij wat droog

Ik heb daarvoor iemand op het oog

Een balletje verstoppen of iets van die aard

Ik vind deze gedachte best de moeite waard"

Het feestcomité knikte en was tevree

En gingen weldra met dit voorste l in zee

Ja, dat was van meester goed bekeken

Want wat was gebleken

Deze persoon was de goochelaar gewoon

En op het feest lachte men er vrolijk op los

En in zijn vuistje …lachte de vos.