DE POLITIE MIJN VRIEND

DE POLITIE MIJN VRIEND

Ik reed een keer op mijn brommer

Bij Rouveen op ‘s Heren wegen

Maar o schrik ik kwam geen fietser tegen

Slecht de auto’ s snorden langs mij heen

En ik voelde me wel heel alleen

Want wat ik dacht was ook nog waar

Ik reed op de autoweg zowaar.

‘t Was wel een vluchtstrook zoals dit heet

Maar ik mocht daar niet vluchten waar ik reed

Ik zocht hevig in mijn brein

Wat de oplossing kon zijn

Terug dat kon niet meer

En ik kreeg wat hartzeer

Want de weg die voor mij lag

Was vreselijk lang

En ik werd toch wel een beetje bang

En toen begon ik maar te zingen

Ja, dat is het voordeel van die dingen

Ik had zowaar een heel repertoire

Vroeger op school al geleerd

En dat leek me niet verkeerd

Ik galmde net: 

Als ‘g in nood gezeten

Geen uitkomst ziet

Wil dan nooit vergeten

God verlaat u niet

En heeft de politie dit geweten

Ik denk het wel want de hulp kwam snel

“Mevrouw wat u doet is levensgevaarlijk hoor”

Ja dat had ik nu ook wel door

“Maar waar komt u vandaan en waar moet u heen”

De politie’s leken mij niet van steen

Zij boezemden vertrouwen in

( het konden wel jongens zijn uit mijn gezin)

Ik deed vlug uit de doeken

Hoe ik naar een uitweg liep te zoeken

“Mevrouw ze hebben ons gewaarschuwd

En daar boft u mee” en  huplaké

pakten zij terstond de brommer van de grond

Die ging in de achterbak

En ik mocht voorin voor het gemak

En echt waar, zij hadden het piekfijn voor elkaar

Zij brachten mij voor een groot gedeelte weer naar huis

Nu dat was voor mij geen kruis

In ieder geval was mijn hulp groot voor deze hulp in nood

En ik zeg en ik vind dat de politie het heeft verdiend

Lang leve de politie: “hij is mijn vriend”.