CARNAVAL

Het is carnaval.

Eerlijk gezegd heb ik mij nog nooit druk gemaakt om de carnaval.

Ik kwam er ook niet mee in aanraking. Totdat wij in Oosterhout in Noord-Brabant kwamen wonen.

Bij het kennismakingsbezoek vroeg mijn man aan onze gastheer:

"Merk je hier eigenlijk nog wat van carnaval?"

"Nee, hier merk je er niet zo veel van".

Nu woonde hij aan de buitenkant van de stad en had er kennelijk niet zo veel mee te maken gehad.

Maar het pakten bij ons wel anders uit.

Onze kinderen hadden de basisschoolleeftijd en kwamen hun leeftijdsgenootjes op straat tegen in carnavalskleding.

Onze buren waren rasechte brabanders en genoten volop van het carnavalsfeest.

Toen twee van onze kinderen  door de straat liepen keek de buurvrouw net uit het raam en riep: "zeg moeten jullie niet meedoen met carnaval?"

De jongste dochter antwoordde daarop: "nee. we hebben geen kleren".

Even later kwamen er twee pakketjes naar beneden, met een boerenkiel, die haar kinderen te klein waren denk ik, en twee rode zakdoeken en een petje.

Dolgelukkig kwamen ze binnen en het duurde niet lang of ze liepen erbij alsof ze het al jaren gewend waren.

Ook op de school waar mijn man werkzaam was, was het verkleedfeest.

Mijn man vond het niet zo leuk want van normaal les geven kwam niet veel omdat veel kinderen niet herkenbaar waren.

Maar om nu de kleding te verbieden vond hij te ver gaan, zodat de vrijdag voor de carnaval wat aangepast werd.

Ook op de kleuterafdeling waar ik zelf tijdelijk werkzaam was, mochten kinderen op de vrijdagmiddag verkleed op school komen.

Er waren enkele ouders die hun kinderen met hun gewone kleren naar school stuurden. Maar daar pasten we wel een mouw aan, met kleren uit de verkleedkoffer.

Ik ben de eerste keer nog even in het centrum van de de stad geweest, waar het een drukte was van belang.

De cafe''s werden druk bezocht en de liederen klonken luid door de straten.

Nee aan ons was dit feest niet besteed.

Eerlijk gezegd wist ik ook eigenlijk de strekking niet van het feest.

Men beweerde dat het een katholiekfeest was.

Maar dat bleek vroeger niet het geval te zijn.

Eigenlijk was het een heidensfeest, maar de katholieke kerk heeft dit carnavalsfeest omgezet in een katholieke traditie.

Op de dag na carnaval heb je de aswoensdag.

Dan begint een periode van 40 dagen vasten. De vastentijd is bedoeld om af te zien van een bepaald voedsel om zo afhankelijk te worden voor de boodschap van Gods Liefde.

Of aan dit laatste nog veel aandacht wordt besteed door de carnavalsvierders, weet ik eigenlijk niet.

Het zal wel net zo zijn als het kerstfeest wat voor velen in ons land  niets meer met de godsdienst te maken heeft.

De goede niet te na gesproken.