EEN AARDIG GESPREK IN ZWOLLE

Vlakbij het station kwam ik een dame tegen.

Zij keek met interesse naar het station en keek mij belangstellend aan.

"Heeft u soms in Zwolle gewoond", vroeg ik haar.

"Ja", zei ze," maar wat is Zwolle veranderd". En ze bedoelde het in negatieve zin.

En Rotterdam waar ik nu bij mijn dochter logeer, ken je ook bijna niet meer terug".

Ik kon dat wel beamen want Rotterdam had ik laatst ook nog bezocht.

"Maar waar u nu woont is het daar beter?"

Zij knikte en zei: "ik woon nu in Frankrijk".

Op een gegeven ogenblik kwam het geloof ter sprake.

Zij bleek evenals ik van Gereformeerde huize te komen, "maar ik doe er niets meer aan",  zei ze vervolgens.

"Maar", zei ze daarna, "ik heb een broer die een predikant op bezoek kreeg, waaraan hij van alles opbiechtte. Toen heeft die predikant met hem gebeden en hem uit naam van Jezus al zijn zonden vergeven".

"Maar" zei ze enigszins verontwaardigd, "dat kan toch een predikant niet doen?"

Ik zei: "jawel als het een goede predikant is mag dat wel", volgens mij."

Ineens kwam er een melodie van een psalmvers in haar gedachten, die ze zachtjes neuriede en ik verder citeerde.

Ze glimlachte en zei: "wat een wonderlijke ontmoeting heb ik vandaag in Zwolle gehad".

We namen afscheid alsof we elkaar al jaren kende en gingen ieder weer onze eigen weg.