VRIJZINNIGHEID EEN HEET HANGIJZER?

Voor mij is dit het in ieder geval. Want je valt in de kerk uit de toon als je tegenwoordig het vrijzinnig denken niet appreceerd.

Wie het wel doen?  Wel een heleboel predikanten tegenwoordig. Zij komen er niet altijd ruiterlijk vooruit, omdat zij geen onrust willen zaaien in de gemeente.
Ik vind dit wel naïef trouwens, want de meeste gemeenteleden zijn tegenwoordig wel zelfdenkende mensen.

Er zijn wel predikanten die daar wel voor uitkomen en er zelfs een boekje aan gewijd hebben: "Wandelen op het water" bijv.

Toch ben ik nadat ik dit boekje gelezen heb, niet bekeerd naar deze richting. En wanneer er predikanten zijn die deze zienswijze naar voren brengen in hun preken geeft het mij spanningen, wat niet bevordelijk is voor mijn gezondheid.
Dus zo onschuldig is dit vrijzinnig denken niet voor mij.

Het feit dat meerdere mensen vragen hadden naar aanleiding van het bovengenoemd boekje bracht de predikant weer op het idee om nog een boekje uit te geven om de vragen te beantwoorden.

Ik denk dat er best aardige dingen naar voren zijn gebracht en zienswijze die niet zo gebruikelijk zijn maar waarover je toch na kunt denken. Maar al het moderne denken gaat er bij mij niet in als koek. Het is m.i tè vrijzinnig.

Toen ik een blad heb opgezet in de jaren negentig en mijn orthodoxie niet onder stoelen of banken schoof, kreeg ik diverse telefoontjes van mensen die zeiden: ik ben verbaast dat u ook nog zo denkt als ik. Ik dacht dat ik een eenling was tegenwoordig.

En u begrijpt dat er meer mensen waren die mij daarvoor opbelden in dezelfde trant, zodat ik er van uitging dat we niet alleen stonden. En dat denk ik nu nog.

Hoe dit vrijzinnig denken is onstaan? Misschien is het wel zo oud als de Bijbel zelf. En de moderne wetenschap laat  men wel een erge grote rol spelen.

Het heeft scheidingen mee gebracht in de kerken die niet voor de poes waren. En de vraag is nu, waar leidt dit heen?

Ik ga er van uit dat mensen die de vrijzinnigheid aanhangen hele prettige en soms bijzondere mensen zijn.
(net als de andere kant trouwens).
Toch zullen we weer naar elkaar moeten luisteren en eventueel elkaar aanspreken op de dwalingen die er in onze kerken rond waren.En let wel, de kerkverlating in de hand gewerkt hebben en werken.

Ik ben zelf diverse keren op sterven na dood geweest en dus kun je me niet van oppervlakkigheid betichten. En de vroegtijdige dood van mijn man heeft grote indruk op mij gemaakt.

Ik vind ook dat de kerken niet hun kop in het zand mogen steken, om het wat symplistisch te zeggen.

Hoewel mijn man een vooruitstrevend mens was op allerlei gebied bleef hij trouw aan het Woord, tot zijn dood toe.
Maar hij had  ook toen al een verrassende kijk op het Evangelie, die ook bijbels verantwoord was.

Maar ik denk niet dat hij een bericht door zou willen geven aan zijn duizenden leerlingen die hij als onderwijskracht onder zijn hoede heeft gehad, dat hij het Evangelie, (volgens diverse exegeten), verkeerd had doorgegeven. Stel je voor zeg.

Ook in de praktijk bleek hij een goed christen te zijn, dus leringen wekken, voorbeelden strekken.