60 JAAR TELEVISIE

Veel van de oudere mensen hebben de tijd nog meegemaakt dat er geen televisie was. Waar bleef je dan met je vrije tijd?

Wel die hadden we niet zoveel want het spreekwoord was toen 'in': Een vrouwenhand en een paardetand staan nooit stil.

In mijn geval studeerde ik voor kleuteronderwijzeres en had alle vrije tijd nodig voor studie en voorbereidingen om les te geven.

Voorts was handwerken een nuttige vrije tijdsbesteding.

Lezen was ook "in" in die tijd.

Radio kregen wij in het begin van ons huwelijk van  kennissen die dit tijdperk achter de rug hadden  en zich al met televisie bezig hielden.

in 1964 hebben wij tekevisie gekregen wat een welkomen afleiding was.

Wij zaten toen in de kleine kinderen en genoten met hen van de leuke kinderprogramma's.

Ik geloof niet dat er in die tijd zoveel geweldadige films waren en zo die er al waren bekeken wij die anders onder het motto, dat is niet echt gebeurd hoor, dat is gewoon een film.

Nu weten we wel beter.

Ik weet nog wel dat een van de kinderen genoot als er geschoten werd  en ging als driejarige kijken wie er achter de televisie zat.

Toen de kinderen wat groter werden hadden ze veel interesse's voor horrorfilms, ook toen wisten ze nauwelijks dat het niet allemaal fantasie was.

Zelf hield ik helemaal niet van horrorfilms en vond het eng.

Onze jongste dochter mocht beslist niet kijken en stuurde we op tijd naar bed.

Maar wat ontdekte we daarna. Dat zij lag te wachten wanneer onze oudste dochter naar bed kwam die in geuren en kleuren de film zo verhaalde dat hij nog spannerder werd dan hij al was. Samen griezelden  ze nog na.

Wij hebben de tijd meegemaakt van de oprichting van de Evangelische omroep.

Het min of meer grappige was dat mijn man destijds gevraagd werd als medewerker voor de E.O oprichting, waar hij voor bedankte.

In dezelfde tijd werd hij ook gevraagd of hij in overweging wilde  nemen om in het bestuur van de N.C.R.V. te komen.

Ook daar ging hij niet op in vanwege tijdgebrek.

En nu las ik in de N.C.R.V gids dat de verzuiling op de schop gaat.

Wat voor verzuiling er in de plaats komt weet ik niet want  groepsvorming zal er wel altijd  blijven.

Je kunt toch alles niet onder één noemer plaatsen?

Ja, voor sommige is dit geen probleem kennelijk en zijn ze net zo blij met iemand die met Dalai Lama  gewandeld heeft en ook met degene die zich met paranormale gaven bezig houden.

Een pot nat? Of krijgen we de kans om ons te profileren en te kristaliseren in de toekomst?

Ik ben benieuwd waar de volgende jaren ons zullen brengen.

De mens wikt, maar God beschikt.