EEN STEEDS TERUGKERENDE VRAAG

Hoe kan dit toch gekomen zijn dat diverse mensen zo hardleers geworden zijn.

Zij deinsen niet terug om de openbare orde te verstoren en zelfs hulpverleners krachtdadig aan te pakken.

Dat is toch niet normaal.

Je bent toch je leven niet zeker als hulpverlener.

Psychologen buigen zich het hoofd daarboven, maar schijnen soms toch wat over het hoofd te zien.

Heeft het te maken met hun opvoeding. Met hun gekwetst zijn na oorlogen en rampen? Maar je hoort haast nooit de eigenlijke oorzaak, het feit dat zij zich van God afgekeerd hebben, of er nooit mee in aanraking zijn gekomen. En nu alles uitvoeren wat hun kwade hart hen ingeeft.

Opstaan tegen het gezag, rebelleren, als ze de kans ervoor krijgen.

Soms hoor je gelukkig dat ook zulke lieden voor een verandering vatbaar zijn. Al lijkt het een druppel op een gloeiende plaat.Hoewel... het kan ook een sneeuwbaleffect worden.

Men heeft de oorzaak van het kwaad (de duivel) uit het woordenboek geschrapt

En toch tiert het kwaad nog welig.

En we komen er allemaal mee in aanraking, hetzij op grote als op kleine schaal. En als wij niet met een oplossing komen tiert het kwaad als de kanker voort.

Ik hoorde een keer dat een "geestelijke" niet geloofde in de duivel. Ja ik heb dan wel de indruk dat hij zich behoorlijk liet beduvelen.

Er zijn geen volmaakte mensen op deze aardbodem en bij de een zal het kwaad duidelijker naar voren komen dan bij de ander.

Een verzoener van al onze zonden hebben wij allemaal nodig willen wij een goede band met God hebben.

En de ene keer zijn wij daar meer van doordrongen dan een andere keer.

Maar het feit ligt er en daarom is er nog toekomst voor ons hier en in het hiernamaals. En dit mogen wij anderen doorgeven,  wanneer de mogelijkheid zich voordoet .

En samen sterk lijkt me een goede stelregel.