IK EEN HEIDEN?

Kerkverlating is aan de orde van de dag, vooral voor de jongeren en middelbare leeftijd.

Ik heb een keer een 18 jarige huisgenote gehad die bij mij in de kost was.

Ik las (naar gewoonte) een stukje voor uit de Bijbel na het eten.

Ik merkte al gauw dat hij dit niet prettig vond en vroeg daarna,

"ik geloof niet dat je dit op prijs stelt hè".

"Nee", zei hij eerlijk.

"Nou dan doen we dit toch niet meer", zei ik.

Maar vervolgde:"ik heb wel een leuk dagboekje wat als titel heeft: "ik kan het niet laten", zullen we dit dan maar gebruiken?"

Het werd een succes en dikwijls hadden we prettige gesprekjes daarna.

Bij de koffie serveerde ik een speculaasje uit de trommel waar er maar twee inzaten: "ja",zei ik, "het overschot is voor de goddelozen, of wil jij daar niet bij horen?"

Hij keek wat verschrikt en zei: "nou nee, liever niet".

Ja zo kan het gaan,

En zo gaat het zelfs bij velen.

Thuis christelijk opgevoed en Bijbel lezen een tradioneel gebeuren,maar kennelijk te hoog gegrepen.

Ik kan het ook wel indenken toen ik die leeftijd had.

Ik zat soms op de wip als mijn vader uit de Bijbel las. Een heel hoofdstuk soms. Gedurig keek ik op de klok want ik wilde wel op tijd op mijn werk zijn.

De buitenkerkelijken zijn dat allemaal heidenen geworden?

Nu daar ga ik beslist niet van uit.

Ik heb zelf op het punt gestaan om de kerk te verlaten, na  het overlijden van mijn man.

Twee predikanten had ik daarvan in kennis gesteld.

Twee dagen later hadden zij al teruggeschreven.

De een zei": ik vind het jammer dat je de kerk vaarwel heb gezegd. Maar u kunt ook nog goed werk doen buiten de kerk, met uw creativiteit. Psalm 61:3  werd nog als een bemoediging meegegeven.

En de ander schreef, jammer want je hebt toch ook in de kerk geestelijk leren ademen.

Ik was toen gauw genezen en heb mijn schrijven ingetrokken onder het motto: gedane zaken nemen een keer.

Ik heb best diverse teleurstellingen moeten verwerken in de kerk en had ook veel kritiek op de kerk, maar toch heb ik ook daar veel liefde ondervonden.  En heb daar nu nog  goede  bindingen mee, op mijn wijze.

Een kerklid met een pinkstertic noemen zij mij wel eens maar of ze daar gelijk in hebben?

Wordt vervolgd:

 

 

 

 

i