KERKWEG

Wij woonden eens,wel pech

Aan de kerk weg

Toen wij er woonden zagen we er wat anders in

Maar nu gebruik ik het in negatieve zin

  

Want de kerk was zo ingeburgerd als gebouw

Maar nu lijkt ze in de rouw

Zij treurt om wat er is geweest

En ziet niet uit naar het volgende feest

  

Ze zit nu bij de pakken neer

En zegt: zo kan het echt niet Heer

Al wat mooi was is verdwenen

Een schaduw is er voor verschenen

  

Maar op het pad terug naar af

Zag ik een bloempje op het graf

Het bloempje stond zacht te wuiven op haar steel

En dit paste mooi in het geheel

  

Kerk weg welnee,

Want de puinhoop bracht nieuw leven mee

En ik zie het nu pas

Het bloempje komt voort als uit de as

  

Want het vuur verteerde alle schijn

En daarom is nieuw leven fijn

O God, wat heeft U de kerk toch lief

Nu zie ik de "kerkweg" weer positief