OVER SCHAPEN GESPROKEN (nr 2)

Het was zondagmiddag en prachtig weer

De dominee liep met zijn vrouw en kinderen te wandelen in het Groningerland.Het landelijk pad was aan de ene kant

omgeven door het koren, wat als gouden harpen ruiste.

Aan de andere kant was de sloot, die door een graswal was gescheiden van het pad. Aan het pad stonden wat schapen, waarvoor de kinderen bijzondere andacht hadden.

Zij aaiden de schapen over de kop en niets leek zo lieflijk en vredig als dit tafereeltje.

Totdat ... de domineese de schrik van haar leven kreeg.

Een van de schapen kwam naar haar toe en duwde met zijn horens in haar rug, richting sloot.

Het liep gelukkig goed af, maar de kinderen stonden wel vreemd te te kijken.

Zij hadden zo'n goede indruk van de schapen gehad en wisten niet dat schapen soms ook bokkig konden reageren.