SAULUS 3 SLOT

Zoals ik  de vorige maal heb verteld, is er dus in mijn leven íets gebeurd

wat eigenlijk met geen pen is te beschrijven.

Toch zal ik het proberen.

Zoals je weet was ik een vurig man en beijveraar om de mensen die zich

christenen noemden,te vervolgen.

Ik dacht daar een goed werk mee te doen.
Tenslotte was het mijn lust en mijn leven om de Joodse wetten te bestuderen
en die uiterst consequent door te voeren.

En echt dat Evangelie van de christenen, die zeiden dat je van de genade
moest leven omdat Jezus  voor hen was gekomen als Verzoener,
ging er bij mij niet in.

Voor wat hoort wat. Werken voor de kost en ook voor mijn heil
dacht ik zo.

En hoe meer slachtoffers van die christenen hoe liever dat het mij was.

De gevangenissen moesten zij in en gedood als het even kon.

Op een keer had ik een volmacht gekregen van de opperpriester
om ook buiten  Jeruzalem   de christenen te vervolgen.
Wel gemoed ging ik op reis  met een stel begeleiders.
Damascus was het doel.

Maar terwijl we de torens van Damascus al voor ons zagen,
schrok ik verschrikkelijk.

Er was ineens een licht, een hemels licht.
 Ik viel op de grond en hoorde een stem:

“Saul, Saul wat vervolgt gij Mij, ik ben Jezus die jij vervolgd”

“Jezus?’ … Dus toch!

En ik vervolgde Hem?…  

“O Heer”,  riep ik uit in grote vertwijfeling. “wat moet ik doen?”

En Jezus antwoordde mij: "Ga naar de stad en daar zal je gezegd worden
 wat je doen moet"
Het hemels licht was verdwenen en ook het licht in mijn ogen.
Ik was blind.
Ik probeerde op te staan, maar ik was hulpeloos.
En mijn begeleiders waren sprakeloos van het gebeurde,
Zij  moesten mij bij de hand pakken om mij te leiden als een kind.
Zij brachten mij naar de stad. Drie dagen en drie nachten was ik blind.
Ik at niets en dronk niets zo was ik onder de indruk van het gebeurde.
Het enigste wat ik deed was...bidden.
In de stad woonde ook een zekere Ananias, die de stem van God
 hoorde in een visioen.
"Anenias, jij moet naar de Rechte straat gaan om een zekere
Saulus van Tarsen van  zijn blindheid te genezen ".
"Mijn God", sprak Ananias met angst in zijn stem",
"die Saulus is verschrikkelijk berucht onder de christenen, hij schijnt naar
Damaskus gekomen te zijn met een volmacht  van de opperpriester om de
christenen gevangen te nemen".
"Ga" beval de Heer hem, " want deze man heb ik uitgekozen om het
 Evangelie te verkondigen onder volken en koningen en de Israëlieten.
En ik zal hem laten zien hoeveel hij moet lijden om mijn naam".
Toen ging Ananias naar de Rechte straat en vond mij.
Hij legde mij de handen op en plotseling zag ik weer.
Wonderbaarlijk.
Ik stond op en liet mij dopen.
Daarna at ik weer zodat mijn krachten weer terug kwamen.  
En toen was mijn enigste wens om het Evangelie te verkondigen
van Jezus Christus. Ook aan Europa
Dat was genade.