MET BEIDE BENEN OP DE GROND

Het beloofde gisteren een prachtige dag te worden.

De zon scheen al heel vroeg in Zwolle.

En ik had het plan opgevat om een reisje naar

Zwijndrecht te maken waar een van mijn oudere

zusters woont.

Ik was al vroeg uit de veren zodat ik al vroeg bij haar

op de koffie zou komen.

Kwart over zeven stond de taxi al voor de deur.

En half acht stond ik al bij het station in Zwolle.

Maar wat bleek mijn gratis bejaarden pasje

mocht ik pas gebruiken na negen uur.

Gelukkig was de Hema bij het station al vroeg open

Zodat ik met een tijdschrift in mijn hand me daar

nestelde, met een kopje koffie en  wat lekkers.

Voor het station was het een gezellige drukte.

Diverse politieke partijen maakten hun reclame.

Die waren dus ook al vroeg uit de veren gekomen,

en deelde wat versnaperingen rond.

Bij de een kreeg je een stukje ontbijtkoek voor in de trein

En bij de andere partij een groene appel.

Hun eigen kleur?

Negen uur precies kon ik nu mijn kaart afstempelen

Die bij de kassa al voorgeprogrammeerd was.

Dus de ochtendstond had goud in de mond.

Maar nadat we een aantal kilometers hadden

 gereden verdween de zon en kwam de mist op.

 Gelukkig  was het  geen belemmering om de reis voort te zetten.

 En kwam ik om een uur of twaalf bij mijn zuster aan.

 Het was als van ouds een gezellig dagje uit.

Met veel herinneringen uit vroegere jaren, toen mijn zuster

hulpmoeder was, of zoals zij het zelf noemde kindermeisje.

in ons grote gezin.

De dag was snel om en ik besloot om naar huis te gaan voor het donker was.

Tevens wilde ik nog gaan stemmen, maar of ik dat zou halen?

Ik werd naar de trein gebracht en ik bofte want de trein (de Sprinter) had vijf minuten

vertraging, zodat ik ruimschoots de tijd had.

De trein kwam aan en ik  wilde instappen maar zag dat het de eerste klas was,

dus liep ik naar de tweede klas. En toen gebeurde het.

Vlak voordat ik in wilde stappen gingen de deuren automatisch

voor mijn neus dicht.

En die gingen ook niet meer open.

Maar toen hoorde ik een stem van de conducteur uit de verte:

Wilde u ook nog mee?

Ja graag,  riep ik met harde stem en de deur ging weer open   

 De trein vertrok en ik buitelde naar binnen.

Verder had ik een goede reis naar Zwolle.

Tien voor negen arriveerde ik bij mijn huis.

Mijn fiets gepakt en toen naar het stemlokaal.

Ik was een van de laatste, zeiden zij.

Maar ook dankzij  mijn stem heeft mijn partij wel een

goede beurt gemaakt  hoorde ik vanmorgen voor de t.v.

Ja alle beetjes helpen toch?