EEN NAAKT GEBEUREN (HISTORISCH)

EEN NAAKT GEBEUREN

Een dame was wat boos

Maar wat was er loos?

Wel de buurman van nummer tien

Hield zijn kleren voor gezien

En liep nu zeer kordaat

Net als Adam zonder kwaad

Hij dacht nu al in het paradijs te zijn

En vond kleren niet zo fijn

Maar de buurvrouw had niet

 zo’n paradijselijk gevoel

Daarom miste het wel z’n doel

Zij trok haar jasje stevig dicht

En ergerde zich aan het vergezicht

Ja, van dit gebeuren

 kun je zelf gaan kleuren

Maar wat moet je daarvan nu zeggen

Je kunt het gewoon naast je neerleggen

En zeggen: dit is mijn pakkie-an niet

Maar dat bracht de buurvrouw wel verdriet

Maar je moet wel op je tellen passen

Als je dit varkentje wilt wassen

Want  de buurman werd purperrood

Gaf zich nu ook geestelijk bloot

“Mens waar bemoei jij je mee

Ik ga niet met jou in zee”

“Nee”, zei ik “dat zou ik niet willen

De gedachte alleen is  om te gillen”

Ik verdween weer wat bedrukt van geest

Denkend: “is zo het paradijs geweest?”