HEILSGESCHIEDENIS
Je hebt vaderlandse geschiedenis, kerkgeschiedenis, algemene geschiedenis, bijbelse geschiedenis, maar ook heilsgeschiedenis.
De heilsgeschiedenis is nauw aan de bijbelse geschiedenis verwant.
Het is een term die bij de protestanten alswel bij de katholieken een begrip is.
Wij kunnen ons wel druk maken of de schepping in 6 dagen (naar onze tijdsberekening tot stand gekomen is), maar het wezenlijke van de godsdienst kan dan aan ons voorbij gaan.
En daarom wil ik dit keer graag de nadruk leggen op de heilsgeschiedenis.
Heil is van het woord heel maken.
Helaas is dit woord in de tweede wereldoorlog wel van kracht beroofd,
door Hitler.
Maar het woord heil duidt aan dat God deze gebroken wereld
weer heel wil maken.
Laatst las ik in een krant dat er iemand was, die dit leven zó wel goed vond.
Ja, ik kan me dat niet zo goed indenken. Maar 't is ook wat je gewend ben.
Heb je zelf veel liefde ervaren en kom je dan ergens waar totaal geen liefde is, dan schrik je wel en verlang je toch naar het goede.
Het heilsfeit wordt in het woordenboek betrokken bij de volgende heilsfeiten: de geboorte van Christus, kruisiging en opstanding van Christus waardoor het heil aan de mensheid wordt gebracht.
En dat feit is voor de hele wereld. Of je nu Hervormd , Gereformeerd of katholiek, Evangelisch of atheïstisch bent opgevoed dat maakt eigenlijk niets uit.
Je kunt allemaal die keuze maken. En zodoende ook mede-heilbrenger zijn.
Eigenlijk is het toch dom als je een verkeerde keuze maakt, want op de keper beschouwd betekent dit dat je voor de verkeerde kant kiest.
Wie wil er nu in vredesnaam dat je in een situatie komt om oorlogen te voeren. De gevolgen daarvan zie je al genoeg op de teevee.
Soms denk ik weleens dat wij als christenen, want daar schaar ik me onder, er teveel van uitgegaan zijn dat wij er wel komen.
Met een roltrap naar de hemel?
Maar het is een feit dat we soms te weinig uitstralen van de blijdschap die ons is overkomen toen we voor Jezus kozen.
Wat daarvan de reden is...
Dat kan allerlei oorzaken hebben. We kunnen gebukt gaan onder de druk van hen die het licht is onze ogen niet gunnen.
Maar evengoed kan het zijn dat we te benepen zijn om onze blijdschap uit te stralen. omdat we een soort minderwaardigheidsgevoel hebben gekregen.
Maar wat niet (meer) is kan komen natuurlijk
In deze veertigdagentijd mag je ervan uitgaan dat we onszelf onder de loep nemen.
En als het nodig is schuld belijden.
God geve ons dat inzicht.
0 reacties:
Een reactie posten
Aanmelden bij Reacties posten [Atom]
<< Homepage