BURENHULP

Het was een heldere dag in Mei
De wind was rustig de zon scheen blij
Ik had een wandeling met de hond gedaan
En kwam weer bij mijn woonhuis aan
Maar wat een kruis, thuis gekomen bij mijn huis
Was ik mijn sleutel kwijt, wat een narigheid
Ik zocht in mijn tas, in de zak van mijn jas
Hij was er niet, wat een verdriet
'k Zocht nu hevig in mijn brein
wat de oplossing kon zijn

Misschien kon mijn buurman helpen
om dit leed te stelpen
Gelukkig was de buurman present
En al was het geen jonge vent
Hij stond zowaar gelijk al klaar
Met een haakje van de kleren
Wilde hij het eerst proberen
Maar zijn technisch inzicht was wat klein
En hij faalde op dit terrein

Maar toen hij net wilde stoppen
kwam vrouwlief op de proppen
Ze zei: " is er geen raampje open boven"
Nu dat kon ik niet beloven
Vlug polshoogte genomen
Ja, wie had dit kunnen dromen
De buurman (70 j) was bijzonder kwiek
En deed aan bejaardengymnastiek
Hij klom langs de goot naar het dak
En kroop toen door het raam met gemak
Hij deed weldra de deur van slot
Onder het motto: wat mot dat mot
Mijn dank was groot voor deze hulp in nood
Want dank zij deze burenhulp
Kon ik weer naar mijn eigen stulp.