GEBORGENHEID

Donderend geraas. golven huizenhoog

Maar in een rotsspleet zit een vogel droog

 

Zij weet zich veilig in gevaren

En slaapt temidden van de woelige baren

 

Geen onheil kan hen deren ook als het water wast

En van al de stormen heeft zij weinig last

 

't Is als een Noach in de ark, die met al de zijnen

Een schuilplaats hadden met de dieren, groten, kleinen

'

t Is als een vrucht in de moederschoot

Ook daar is de geborgenheid groot

 

't Is als een kuiken die bescherming zoekt bij de hen

Of als een vis die zich thuis voelt in de ven

 

Ja, die geborgenheid is groot

Een schuilplaats in alle nood

 

Heer laat ons ook zo mogen schuilen

Als het leven is om te huilen

 

U bent de Rots  van ons vertrouwen

De Eeuwige waarop we kunnen bouwen.