GEEN GEVOEL GEEN DOEL

Ik kom ze nog weleens tegen, mensen die geen gevoel meer denken te hebben.Het leven is voor hen niet zo gemakkelijk geweest. Tegenslagen, ziekte, werkdruk plus verdriet werkten daaraan mee.

Teleurstellingen bij de vleet en de maat was vol, er kon niets meer bij.

En de gevoelens van zorg  en verdriet werden weggestopt

Een dekseltje erop en er niet meer aan denken. Onbewust ging dit meestal te werk. Er was trouwens geen andere keuze meer, het lot had toegeslagen. En ze leefden als een automatische piloot.

Verstandelijk konden ze de dingen nog best aan en handvaardig waren ze ook nog wel, maar het brok verdriet bleef liggen op de bodem van hun bestaan, als een stuk onverwerkt verleden.

Zo leven er veel mensen momenteel, de glans is er af, ze zijn niet meer warm te krijgen en soms vluchten ze in drank pillen of drugs.Het lijkt wel of er een stuk gespletenheid in hun leven is gekomen, waardoor het lijkt of ze doelloos door het leven gaan

De vijand heeft toegeslagen en zijn prooi houdt hij stevig vast. Wat wel gevolgen heeft voor de maatschappij.

Totdat de maat vol is, ook bij God.

En Hij zendt zijn engelen, veelal als mensengedaanten, om hen te bevrijden uit de put van ellende.

Een bevrijding die weliswaar met pijn gepaard gaat, zoals de weeën bij een geboorte van een kind.

Zou dit een wedergeboorte kunnen zijn? Nu het lijkt er veel op.

Bij stukjes en beetjes komt het verdriet naar boven zodat we het verwerken kunnen en we het een plaatsje kunnen geven in ons leven. Het gevoel keert weer terug en er komen tranen los.

Het leven krijgt een diepere glans.

Bij gelovige mensen komt het contact met God er weer.

De weg terug is een moeilijke weg, gepaard met pieken en dalen, maar we gaan van kracht tot kracht steeds voort, om het Bijbels uit te drukken.En uiteindelijk komen we gelouterd uit de strijd vandaan.

God dank!