De Zonnige Hoek

woensdag 21 januari 2015

EEN RUWE BOLSTER

EEN RUWE BOLSTER
Hij was een man van formaat, letterlijk en figuurlijk
Hij wist wat hij wilde en als het er op aan kwam
voegde hij de daad bij het woord.
Dat hij fijn besneden van aard was zou je op het eerst gezicht niet zeggen.
Hij had een ruwe bolster en zijn woorden waren ongekuist.
Van kerk en geloof wilde hij niets weten, al was hij van oorsprong
Katholiek. Hij had er zijn buik vol van en stak dit niet onder stoelen
 of banken. Camouflage was het christendom, anders niet
Een laagje vernis dat ze van geslacht tot geslacht hadden overgeërfd
En toen er gevraagd werd  of hij zijn kinderen naar de Evangelisatie
club  wilde sturen, wond hij er geen doekjes om.
Geen sprake van.
Maar na de enthousiaste verhalen van de andere clubleden
Streek hij toch zijn hand over zijn hart: vooruit dan maar.
En toen er een volwassen club werd opgericht kwamen hij en zijn
vrouw ook mee.
 Op een keer ging een van de leiders bij hem op de koffie.
Nou ja koffie… Ze lusten ook wel een glaasje, al ging het vocht ook
weleens in een kopje. Nood breekt wet.
Voordat de leider de deur opende van de woonwagen, want daar
woonde hij destijds,  hoorde hij welbekende klanken
Hij hoorde en zag dat hij zijn beide dochtertjes het versje leerde
wat zij op de club geleerd hadden. Het bleef bij de eerste regels want
toen ontdekte hij de leider voor de deur.
En toen er sprake was dat er een draaiorgel zou komen voor het
Evangelisatie werk  bood hij aan om als draaier te fungeren.
En toch beweerde hij bij hoog en bij laag dat hij niet geloofde en werd
zelfs giftig als je met kerkelijke termen bij hem aan kwam.
Ik heb hem gekend  als een vloeker, die zijn grieven de kamer in slingerden.
Ik heb hem gekend in mijn rouwperiode toen hij mee huilde via de telefoon.
Een man met een hart van goud.
Ook hij is overleden na een intens lijden.
Zijn grootste zorg waren zijn vrouw en kinderen.
 Een christelijke begrafenis heeft hij niet gehad en er stond geen Bijbeltekst
op de rouwkaart. En toch hoop ik hem weer te ontmoeten als mijn tijd gekomen is.
 God kijkt niet wat voor ogen is, maar kijkt naar het hart.

Een ruwe bolster…met een blanke pit.

0 reacties:

Een reactie posten

Aanmelden bij Reacties posten [Atom]

<< Homepage