JONA: EEN VERHAAL UIT DE BIJBEL (op rijm)

Jona's opdracht om naar Nineve te gaan

Heeft hij niet opgevolgd, maar wel verstaan

Hij wilde niet naar die heidense stad

En koos gewoon een zelfgekozen pad

 

Naar Spanje wilde hij varen uit Nineve's buurt

Toen heeft God een storm naar zee gestuurd

De zeelieden waren angstig en beducht

Waren nog niet op de hoogte van Jona's vlucht

 

Tenslotte wierpen zij het lot om te weten

Wie had deze ellende op zijn geweten?

Het lot viel op Jona, Gods profeet

Die zijn zonden toen beleed

 

Hij vertelde aan de zeelieden onverholen

Dat hij zich voor God had verscholen

Gooi mij maar in zee dan zal de storm kalmeren

En geen onheil zal u meer deren

 

Het was zoals Jona had voorspeld

De stormwind heeft zich afgewend

Is Jona toen verdronken in de zee?

Nee, want een grote vis nam hem mee

 

Drie dagen en nachten zat hij in de grote vis

Wat wel een heel groot wonder is

In de vis heeft Jona gebeden tot zijn God

Toen kwam er verandering in zijn lot

 

De vis heeft hem uitgespuugd op het strand

Daarna ging Jona wel naar het heidense land

Hij predikte daar Gods oordeel aan

En hebben de mensen dit verstaan?

 

Zij waren onder de indruk van dit gebeuren

En zij gingen vasten en diep treuren

Zelfs de koning deed het boetenkleed aan

Zodat de straf aan hen is ontgaan

 

Zo heeft God willen verhinderen

Dat 120.000 mensen omkwamen

Waaronder veel kinderen

 

De slotconclusie is dat God

door Jona heeft willen vertolken

Dat Gods liefde zich ook uitstrekt

tot  de heidenvolken.

 

Uit de bundel: De Wegwijzer