OVERSPANNEN

Er zijn mensen die zeggen dat je altijd positief moet denken en ze stralen dit ook uit.
De andere kant is er natuurlijk ook.
Maar nu de werkelijkheid.

Iemand kreeg ik een keer de opmerking: wat ben jij toch altijd positief terwijl je notabene kanker hebt.

Zij antwoordde treffend: "als ik niet lach, huil ik".

En van iemand die ik goed gekend heb is de uitdrukking op z'n plaats:

"Zijn opgewektheid van overdag was van tranen in de nacht".

En zo is het.
Het is niet allemaal rozengeur en maneschijn.

En koplopers of ook wel buitenbeentjes hebben het soms zwaar te verduren.
En het kan soms zijn dat de ander met de eer er vandoor gaat, waar jij je laatste restje energie aan hebt gegeven.

Ik kreeg een keer de opmerking: je moet je man loslaten, die nu 24 jaar geleden overleden is.

Maar ik heb vlak na zijn overlijden al gezegd, nee dat doe ik niet, want hij heeft teveel gedaan is zijn leven, en zijn vroegtijdig overlijden is niet voor niets geweest. Ik wil er geen zand over gooien, zoals bij een graf.

Ere wie ere toekomt!

Hij was kind met de kinderen en daarin groot.

De gedichten die hij heeft geschreven geven een blik in zijn innerlijk leven.
Toch valt tot nu toe, mij de belangstelling tegen.

Kennelijk gaat het te diep voor veel mensen en kunnen ze er met hun verstand en gevoel niet bij.

Ja dat kan in zo'n televisie en computertijdperk

Daar kunnen aardige dingen uit de bus komen, maar het merendeel is toch oppervlakkige prietpraat. Wat zelfs geldt voor veel  sterren onder ons.

Zij stralen soms licht uit, maar als de televisie uit is, is ook het licht gedoofd.

De tendenz is tegenwoordig dat je vooral voor goede doelen iets over moet hebben en men reist van hot naar haar, om dit in praktijk te brengen, waardoor er natuurlijk veel aan de strijkstok blijft hangen.

Er zijn niet zoveel mensen die echt hun leven plus hun geld geven voor het goede doel.

Er zijn mensen die jarenlang hun zieke man of vrouw hebben verzorgd.

Soms 40 jaar met een collecte hebben gelopen voor het goede doel.

Gewoon hun werk hebben gedaan als huisvrouw.

Ik hoorde een presentatrische een keer zeggen: "ik zou geen raad weten als ik niet kon werken buitenshuis, ik zou er depressief van worden".

Het geeft welaan dat het beroep huisvrouw geen bagatel is. 

En je kunt er ook overspannen van worden want je hebt over het algemeen meer tijd om over dingen na te denken.

En zo is het ook met veel zieken onder ons. Zij hebben veel tijd om na te denken, zodat zij soms rake opmerkingen kunnen plaatsen, die goud waard zijn.

Ik ken iemand die al ruim veertig jaar in een psychiatische inrichting verblijft.

Maar zij is geestelijk meer op de hoogte dan menig mens.

En geloof maar dat zulke mensen meer huilen van binnen dan van buiten.

In mijn ogen is zij een heldin.

Tot slot wil ik een gezegde doorgeven wat wel hout snijdt:

" Velen die lijden aan nerveuze storingen, zijn fijnbesnaarde mensen met een sterk ontwikkeld eergevoel en begiftigd met hoge opvattingen van plicht en plichtsbetrachting.

Dat is niet niks.