HET GEWICHT WEER IN EVENWICHT

Wat zijn er veel mensen in de weer met het gewicht.

Men tilt er zwaar aan.

Cursussen worden er gegeven bij de vleet.

Boeken om te vermageren zijn er genoeg.

En telkens weer zijn er weer schrijvers die in andere

bewoordingen vertellen wat anderen hen voorgezegd hebben.

Ook op dit gebied is er kennelijk  niets nieuw onder de zon.

Teveel gewicht geen gezicht, dit schijnt het principe te zijn

En dat doet pijn.

Het evenwicht is verstoord bij deze mensen.

Ook het lichaam kent z'n grenzen en het verdriet kennelijk ook.

Het is niet leuk als je spanningen moet verwerken met een

abnormaal eetgedrag.

O ja, ik weet het, de een vlucht in drank, de ander in drugs

en weer een ander neemt een sigaret als redmiddel.

Wij zijn allemaal wat onevenwichtig.

Wanneer je dit zelf toe wilt geven ben je al een eind op weg

naar verbetering.

De een is overbelast en vliegt van hot naar haar.

De ander kijkt met lede ogen werkeloos toe.

Dit is toch niet normaal te noemen, niet evenwichtig?

De een rent z'n benen uit z'n gat, om het wat

onparlementair uit te drukken.

En de ander is zo met de geest bezig dat men nauwelijks in

staat is om goed te bewegen.

De gezondheidszorg vaart er wel bij.

Over overgewicht gesproken en over evenwicht.

Ja, spot er maar mee zul je misschien wel zeggen, je moet er

maar mee zitten.

Och wat relativeren kan toch geen kwaad,

of is dit onderwerp wat te gewichtig?