HET JUISTE EVENWICHT

Wij, mijn man en ik,
hadden in Hooghalen best veel schik

We hadden daar een expositie opgezet
en dat bezorgden ons veel pret

Allerlei hobby's werden daar tentoongesteld
Wat in de kranten werd  vermeld

"Welkom", stond er op de deurmat geschreven
En zo mochten veel bezoekers het ook beleven

Op een keer kwamen een paar dames binnen
Maar voordat mijn man met zijn speech zou beginnen

Riepen zij met duidelijke klanken
Mijn man uitvoerig te bedanken

"O, meneer wat heeft u dit goed voor elkaar
Dit is werkelijk uniek en prachtig, niet waar

Ja het is geweldig, enig en vreselijk leuk"
Ik hoorde dit aan en lag haast in een deuk

En verdween achter de bar om kniepertjes te bakken
Zodat de slappe lach wat kon zakken

Daarna serveerde ik koffie ik was toch in de buurt
En daar zo'n beetje voor ingehuurd

De dames spraken mij aan
Hun enthousiasme was nog niet van de baan

"Mevrouw, uw man is een echte artist"
Nu dat was iets wat ik zelf ook wel wist

"En ook zijn olieverf schilderijen vind ik prachtig"
Toen werd het mij opeens te machtig

En zei met een zekere schik
"Maar die olieschilderijen maakte ik"

"O, mevrouw wat raar
Wij vonden uw man juist de kunstenaar"

Ik keek daarna in de spiegel en dacht tot besluit
Ja, als kunstenaar zag ik er niet uit.

 

HET VOLGENDE BEDRIJF

Op een keer kwam er een meneer de expositie binnen. En naar 
alle waarschijnlijkheid,ontwapende ik hem, want hij raakte zijn afstandelijkheid kwijt.
En voor ik hem iets had uitgelegd, liep hij met verliefde blikken en gebaren naar de kunstuitingen te staren.
En tot zijn kinderen riep hij : "Kom gauw en kijk naar de mooie schilderijen van die mevrouw".
En toen een van de kinderen viel op de grond, kwam ik weldra met een pleister voor de wond.
De reactie was: "wat is dat een allerliefste mevrouw zoiets heb ik nog niet vaak ontmoet". Ik liet het tegen me aanleunen en vond het goed.

Maar toen zag ik ineens mijn man en dacht, o die denkt nu het zijne er van.

En jawel toen meneer was verdwenen zei hij: "wat een grote aansteller zeg, maar gelukkig hij is weg."

Zo kunt u concluderen na dit bericht
Dat er bij ons sprake was van een natuurlijk evenwicht.