dinsdag 31 juli 2012
maandag 30 juli 2012
ZAGEN ZAGEN WIEDE WIEDE WAGEN
Ik heb ook weleens bomen ongezaagd,
Terwijl men mij daar niet om had gevraagd
Twee bomen stonden bij onze boerderij voor ons keukenraam
En al was ik in het houtvestersberoep niet bekwaam
Toch velde ik in mijn dromen een van die bomen
Mijn man was echter voor het natuurbehoud
En bomen kappen maakte hem benauwd
Dus bleef de boom staan daar kun je van op aan
Totdat mijn man een paar dagen uithuizig was
Dit kwam mij bijzonder goed van pas
En met wat schroom, benaderde ik de boom
Eindelijk zou hij worden neergeveld
en ik voelde me al een sterke held
Het heeft wel wat zweetdruppeltjes gekost dat begrijpt u allen
Maar toch na een paar uur is de boom gevallen
Maar waar moest de boom heen ,echt ik voelde me wel alleen
Maar met de moed der wanhoop heb ik hem achter de schuur gebracht
Ik leek wel een paardekracht
Vol spanning zat ik daarna op mijn man te wachten
Die ik enkele dagen had moeten missen en nachten
Toen hij thuis kwam had hij gelukkig niets in de smiezen
Zodat ik niet gelijk mijn gezicht hoefde te verliezen
En de andere dag keek ik tevreden door het keukenraam
En voelde me zeer bekwaam
Maar wat zag ik tot mijn grote schrik?
Ik zag mijn man met driftige passen gaan
Waar de buurman zijn producten had staan
Bliksemsnel voelde ik dit is niet pluis
Hoe kreeg ik hem weer gauw in huis
Koffie, daar was hij wel voor te vinden
En met dat woord trachte ik hem te binden
Gelukkig kalmeerde hij toen hij dit in zijn oren hoorde klinken
En ging gauw naar binnen om een kopje koffie te drinken
''Wat moest jij bij de buurman vroeg ik argeloos",
"Nou",zei hij en zijn stem klonk wat boos
"Hij heeft een boom van mij omgezaagd
Zonder dat hij het aan mij heeft gevraagd"
"Eh, he," stamelde ik wat verlegen
"Dan had wel de verkeerde op zijn dak gekregen"
Mijn man keek mij toen aan en zei :
"jij hebt het toch niet gedaan?"'
Ik sloeg mijn ogen wat neer
en zei: "Ja Fred maar ik doe het nooit meer"
Nu deze belofte heb ik gehouden allicht
Maar...ik had wel een lichte keuken en helder zicht.
En het is gebleken dat je dit gedicht ook zinnebeeldig kan bekijken.
En opgelet: "Wie het kan vatte, vatte het"".
zondag 29 juli 2012
DE MEESTER (uit de oude doos)
Wij woonden enkele jaren in Oosterhout, ( waar mijn man hoofd van de school was). Op warme dagen zochten we het zwemblad "De Warande"nog wel eens op waar het heerlijk toeven was. Lekker wat onspannen, de dagelijkse zorgen van de school achter zich latend.
Een ding vond mijn man niet leuk dat de halve school daar ook aan het zwemmen was en hij telkens de kreten hoorden van: "Ha meester,hallo meneer, enzovoort". Wellicht vriendelijk bedoeld maar toch.
Daar ga ik niet meer naar toe zei hij toen hij thuiskwam, we gaan voortaan maar naar het andere zwembad Surea in de hoop daar minder met de school geconfronteerd te worden.
Mijn man droeg in de vakantie graag een korte witte broeken een dito wil t-shirt.
Hij genoot evenals mijn kinderen. Ik paste meestal op de kleding.
Op een keer kwam hij weer naar ons toe en zei: "dat is me wat nu denken ze weer dat ik de badmeester ben, met mijn witte tenu".
Wij hadden allemaal reuze schik, dat begrijp je.
zaterdag 28 juli 2012
DE ZONNEBLOEM
Ik zie de zonnebloem
met z'n donkere hart
"t geeft mij vreugde
verdrijft wat smart
Ik zie de blaadjes in
een kroon bijeen
de insecten willen
er steeds weer heen
Zonnebloem ik prijs je
in dit gedicht
jij geeft het leven
een ander gezicht
Soms zie ik je met
velen in het veld
toch ben je solitair
ook welgesteld
O schone zonnebloem
Ik hoop dat wij
ons richten naar het
licht, zoals jij.
vrijdag 27 juli 2012
OVERWIN HET KWADE DOOR HET GOEDE
Zelf ben ik Gereformeerd opgevoed
En die opvoeding vond ik goed
"Abraham Kuypers "gemene gratie" was toen in
Wij staan nu aan een nieuw begin
Men is al jaren bezig verbroken banden te helen
Maar dat gaat op de duur ook wel wat vervelen
Veel vergaderingen (nu zonder sigaret of sigaar)
Hebben hetzelfde thema jaar op jaar
En de vraag, hoe komen we weer tot een geheel
Wordt steeds herhaald, soms wat te veel
De liturgie is wel veranderd in de kerk
En kaarsen branden het wekelijks werk
Veel kaarsen zijn in vlammen opgegaan
Want op het licht zegt men, komt het aan
Maar al die kaarsen en dat held're licht
Geeft opzich zelf de kerk geen ander gezicht
Want als iedereen op z'n eigen strepen blijft staan
Is de saamhorigheid wel van de baan
De jongere garde van wat jaren geleden
Waren progressief vergaten het verleden
Zij zagen een nieuw wereldbeeld voor ogen
Een eenheidskerk dat moest toch mogen?
Zij moesten er wel wat veren voor laten
Maar hadden dit niet altijd in de gaten
Als we hervormen willen in de kerk
Lijkt me Romeinen 12 bizonder sterk
Daar lezen we dat hervormen of reformeren
Soms een kwestie is van bekeren
Het goede moet het kwade overwinnen
Zodat we weer opnieuw kunnen beginnen
Samen op weg is dan te merken
En dat geldt voor alle kerken
Een heilige algemene christelijke kerk
Is en blijft een goddelijk werk.
donderdag 26 juli 2012
woensdag 25 juli 2012
OECUMENE gisteren en VANDAAG
Eigenlijk zitten we in een zelfde schuitje in veel kerken
Dit moest de eenheid van de kerken bewerken
En voor we er op waren bedacht
Is er een vreemde eenheid gebracht
Sinds 1977 is er iets opgericht...
Wat velen ervaren als hun plicht
Hoewel het bij velen onbekend is gebleken
( zij werden niet voorgelicht als leken)
Men sloeg daarom soms op de vlucht
Want voor deze oecumene waren zij beducht
Zij dachten in een protestantse kerk te zijn
En vond deze vermenging niet zo fijn
Veel kerken zitten momenteel in hetzelfde bootje
En wie nam ons zo in het ootje?
... In opdracht van de raad der kerken
werd er een oecumenisch leesrooster samengesteld
wat diverse kerken al jaren gebruiken.
maandag 23 juli 2012
MINI-GEDICHTJES
Er werd een schilderij bekeken
Door een deskundige is gebleken
De deskundige vond het geen kunst
De schilder zelf ook niet
Die vond het een gunst
Zo is dus gebleken bij het bekijken
Dat zij de kunst niet af konden kijken
De schilder was in zijn schik
Dit was zijn stukje "ik"
Kunst is datgene wat je met plezier doet
Lijkt u dit goed?
Zo niet, bekijk het dan maar volgens uw eigen kunnen
Dit moeten wel elkaar dan ook maar gunnen
De kunst van van Gogh is niet te betalen
Als hij dat zou weten zou hij er flink van balen
Meneer u kopieert
Is dit dan soms verkeerd?
De meeste mensen doen dit van het paradijs af
En blijven dit doen tot aan hun graf
Er is niets nieuw onder de zon
Wat geeft dit een heerlijke rust
Of ontneemt u dit de lust?
God heeft ons veel materiaal gegeven
Waar we prettig mee kunnen leven
Het spelen wordt, gewoon leren
U kunt het echt zelf uitproberen
Tot slot nog dit
Er wordt hiet niets nieuws gezegd
Alleen nieuw gezegd
En dit;
staat hier nu zwart op op wit.
zondag 22 juli 2012
zaterdag 21 juli 2012
DE TREIN (STERRECLAME)
Als de trein er niet zou zijn
Was het leven niet zo fijn
Want dan moesten we in ons dorpje blijven
En konden we alleen daarover schrijven
Als de trein er niet zou zijn
Was het leven niet zo fijn
Want dan werd de post met een trekschuit gebracht
Getrokken door een paardenkracht
Als de trein er niet zou zijn
Dan was het leven niet zo fijn
Dan was er geen import of export meer
Dat zou wel eenzijdigheid geven weer
Als de trein er niet zo zijn
Was het leven niet zo fijn
Maar de trein is er en zal blijven
Daarom wil ik er over schrijven
Hij heeft een comfortabel zit
Daarom is het een fijne rit
Ik rij ermee langs 's Heren wegen
En ik kom geen file's tegen
Er zijn ook divrse soorten op dit terrein
Een dubbeldekker,koploper en een sprinter is ook fijn
De laatste is ook goed voor oude mensen
Want die hebben soms hun eigen wensen
Nee, als de trein er niet zou zijn
Was het leven niet zo fijn
Maar ik roep het nu tot besluit
De trein is er en daarmee uit
Veilig, vlug, voordelig, heus
Dat is gewoon een goede keus
Dank u wel voor al de service die u biedt
Ik wens u ook veel goeds in het verschiet.
woensdag 18 juli 2012
SCHULD BELIJDEN VÓÓR DE OPLEVING
Als ik me heden ten dage niet vergis
Is het nu ook tijd voor een schuldvergiffenis
Want al streven we er naar om een goed mens te zijn
Toch is op aarde niet alles even fijn
Want dan zou de wereld er anders uit moeten zien
En zweefden wij als engelen misschien
Maar zo is het niet met de mensen gesteld
Wij zijn allen zondaars zo staat in de Bijbel vermeld
En geen mens ontkomt daaraan
Daarom kan schuldbelijden niet van de baan
En wat je nu voor levensbeschouwing hebt gekozen
Het is voor de allergrootste bollebozen
Er kan een enorme opleving komen
Voor hen die Jezus Christus hebben aangenomen
Daarorom roep ik nu, wees eensgezind
En wees (weer) gelovig als een kind.
maandag 16 juli 2012
ZOEKT GIJ NAAR WAAR GELUK, STRALEND GELUK?
Dit zijn de eerste regels van een lied uit de bundel van "Jeugd voor Christus".
Het was een lied wat lang bleef hangen in je gedachten en kennelijk sprak mij dat lied zo aan dat ik het liederenblad na 65 jaar nog steeds in mijn bezit heb.
Het was een persoonlijke oproep en wellicht heeft dat met een Evangelisatiedienst te maken gehad.
"Er zijn geen grenzen aan Jezus macht, voor elk die wond'ren en heil verwacht , ja wie hem aanraakt ervaart zijn kracht.
Er zijn geen grenzen aan Jezus macht".
Ook dit lied stond op datzelfde blad.
Ja, daar geloof ik nog steeds in als is het vlammetje soms wel een beetje gedoofd. En zolang ik mijn armen nog kan gebruiken wil ik mijn handen ook wel omhoog steken tot glory van God.
Overdreven vindt u. Het kan nog erger want er kunnen soms nog huppelpasjes bij uitgevoerd worden. Zoals koning David destijds deed. Huppelen van zielenvreugd.
En wist u dat er nog veel opwekkingsliederen in het Psalmboek staan?
Psalm 149 bijvoorbeeld. vers 1 en 2 En klappen in de handen, het mag allemaal in de Bijbel. psalm 47.en de muziekinstrumenten mogen er ook bij. Harp fluit en gitaar,
Zullen we dit nog met elkaar beleven?
HERV. KERK IN HOOGHALEN
Dit kleine kerkje is voor mij bijzonder
Want daarin gebeurde een wonder
Door droefenis was ik verslagen
Toen er plotseling hulp op kwam dagen
In deze kerk mocht ik Gods Geest ervaren
En zal deze herinnering lang bewaren
Ik kreeg weer visie, kon 't leven weer aan
Al is mijn pad niet enkel over rozen gegaan
En al is dit kerkje in Hooghalen klein
Ik vond de ontmoeting groots en fijn.
zondag 15 juli 2012
IEDER VOGELTJE ZINGT ZOALS HET GEBEKT IS
Zou het bovenstaande ook voor kerkgangers gelden?
Je hebt tegenwoordig zoveel diversiteiten in de kerken.
Vroeger was het niet zo'n groot probleem want om elke kerk zat een muurtje met richtlijnen waar je aan moest houden
Maar nu zit er van alles door elkaar en noemt men dit pluriform
Ieder vogeltje zingt zoals het gebekt is, maar dat is wel moeilijk voor de leiding van de kerk.
In grote kerken weet men de achtergronden niet van de leden van de kerk. Niet iedereen heeft het hart op de tong.
En ook de voorgangers laten niet altijd het achterste van de tong zien wat hen zelf betreft.
En toch moeten we allemaal varen op de woelige baren.
Toch hebben we allemaal houvast nodig vooral in moeilijke tijden.
Soms kom je ook wel vreemde dingen bij kerken en kerkelijken groeperingen.
Zo waren wij met ons gezin in een vakantie in een gemeente terecht gekomen waar de hartelijkheid van afstraalde. Een blijde gemeente die elkaar goed schenen te kennen. Zij vlogen elkaar om de hals en kusten elkaar stevig.
Wij stonden als wat koude kikkers aan de kant.
Toch was ik wel benieuwd waar zij die blijdschap vandaan haalden.
Ik was toen zelf net overspannen geweest en verlangde wel naar wat warmte. Want als je overspannen bent lijkt of je van binnen koud bent geworden ,zonder gevoel lijkt het wel.
Tot mijn grote verbazing hoorde ik de voorgangster woorden zeggen die mij koude rillingen verzorgden.
Ze zei het volgende:'' wanneer iemand zijn gevoel verliest kan die ook niet meer behouden worden. Met andere woorden je bent voorgoed verloren". Gedesillusioneerd gingen we weer naar buiten, om er nooit meer naar binnen te gaan.
Gelukkig staan daar heel wat goede predikers tegenover die wel weten hoe de vork in de steel zit en als voorbeeld zal ik een volgende keer daarvan iets op de weblog zetten.
zaterdag 14 juli 2012
EEN NAAKT GEBEUREN
Een dame was wat boos, wat was er loos?
Wel de buurman van nummer tien
Hield zijn kleren voor gezien
Hij liep nu zeer kordaat
Net als Adam zonder kwaad
Hij dacht nu al in het paradijs te zijn
En vond kleren niet zo fijn
De buurvrouw had niet zo'n paradijselijk gevoel
En daarom miste het wel zijn doel
Zij trok haar jasje stevig dicht
En ergerde zich aan het vergezicht
Ja, van dit gebeuren kun je zelf gaan kleuren
Maar wat moet je daarop zeggen
Je kunt je er gewoon bij neerleggen
En zeggen dat is mijn pakkie an niet
Maar dit gaf de buurvrouw wel verdriet
Toch moet je wel op je tellen passen
Maar ik besloot dit varkentje wel te wassen
Geestelijk verstaan, denk daaraan
Maar de buurman werd purperrood
En gaf zich toen ook geestelijk bloot
"Hij zei: "mens waar bemoei jij je mee
Ik ga niet met jou in zee"
"Nee" zei ik "dat zou ik ook niet willen
De gedachte is om te gillen
Ik verdween weer wat bedrukt van geest
En dacht: is zó het paradijs geweest?
vrijdag 13 juli 2012
donderdag 12 juli 2012
EEN MIDDAGJE UIT
Het was lekker weer, niet te koud en niet te warm
Heerlijk om de snorfiets te pakken voor een tochtje met de pont om naar Hattem te gaan
Terug wilde ik over de Ysselbrug gaan. Maar eerst wilde ik een hapje eten.
Het duurde een poosje voordat het eten geserveerd was wat ik besteld had. Maar dat vond ik niet erg, want ik had een prachtig plaatsje op het terras Plus bofte ik, want er kwam een optocht van zo'n 30 tilbury's voorbij, die getrokken werden door prachtige paarden.
Soms met een of twee paarden ervoor En een tilbury werd zelfs door vier paarden getrokken.
In het hoekje van het terras zat een dame en een heer.
Zij kregen als eerste het eten geserveerd.
Voordat zij gingen eten vouwden zij de handen om te danken,
Toen kreeg ik mijn portie en ook ik liet het danken niet achterwege.
Onderwijl waren er een paar jongere dames binnen gekomen en ook zij vouwden de handen om te bidden en/of te danken.
Het verraste me wel want dat zie je echt niet zoveel meer gebeuren tegenwoordig.
Ik stapte op wenste de dames een verdere voortzetting van het eten en wilde vertrekken. Toen kwamen de twee jongere dames naar me toe en zeiden" wat lijkt u veel op mijn oma, u kon er wel een jonger zusje van zijn". Ik vond dat wel grappig. Toen zij weer naar hun plaats wilde gaan zei ik nog even: " U viel me wel op omdat u dankte voor het eten, dat zie je niet zoveel meer in een restaurant."
"U deed het toch ook", zeide ze.
Een andere dame stond buiten te wachten en keek me aan alsof zij mij kende, "Moet ik u ook kennen" zei ik tot haar. Maar dat bleek niet het geval, maar ze zei: "u komt zeker niet uit deze streek vandaan".
"Nee zei ik, oorspronkelijk kom ik uit Rotterdam -Pernis vandaan".
"O". zei ze, "dat dacht ik wel aan uw spraak te horen".
Zo zie je dat een doorsnee oma op kan vallen zonder dat je daarvoor moeite hebt gedaan.
Ja, samen op weg kan ook op deze manier naar voren komen.,
dinsdag 10 juli 2012
DE EVOLUTIE UIT DE SCHOOLBOEKEN?