WIE WAAGT DIE WINT

Opgegroeid in de christelijke sfeer

Grootgebracht met de christelijke leer

En toch...ging je al weifelend door het leven

Omdat je je niet geheel aan God wilde geven

Je wilde zo graag voor jezelf iets behouden

En dat gaf nu juist het benauwde

Want God houdt niet van een beetje van dit

En een beetje van dat

Hij houdt van de keuze wit of zwart

Van welles en nietes , van ja en nee

Niet op de wip van alle twee

Hij heeft ook Zijn Zoon geheel gegeven

Zodat wij in vrijheid mogen leven

Dit was een zaak van leven en dood

Dus dit offer was bijzonder groot

Zou je dan niet je reserve laten varen?

God wil je in eeuwigheid dan bewaren

En als je je laat vallen in Zijn armen

Neemt Hij je in Zijn erbarmen

Dit kan wel veel innerlijke strijd kosten

Maar je behoort dan tot de verlosten

Geef maar antwoord op de vraag:

"Wie is je redder ook vandaag".

WAT IK HOORDE EN ZAG: MET COMMENTAAR

Vraag: zullen alle kerken gesloopt moeten worden binnen enkele jaren, of is er nog hoop?

Ja, er is hoop, als dominees pastors en evangelisten
zich niet door heidense denkbeelden laten kisten.

Vraag: kun je christen zijn en Christus verwerpen?
Neen want dan ben je de naam christen niet waard.

Vraag: is de kerk op z'n retour wegens discrediet?
Welnee, de dwalingen maken de kerk ongeloofwaardig.

Het atheïstisch denken is in Nederland weer "in"
Dat kan nadelig zijn voor het christelijk gezin
(maar dat hoeft niet, want trouw zal blijken)

Mensen kennen dwalingen
God de vergeving daarvan

Je hebt volle kerken en kerken die vol zijn van God
Een combinatie van beiden misstaat een kerk niet.

Het lijkt wel "in" te zijn om als predikant zoekende en dwalende door het leven te gaan.
Vraag. wie moet dan mensen de goede weg wijzen?
Een predikant is toch dienaar van het Goddelijke Woord?

Het geloof der vaderen belijden is wat uit de tijd in diverse kerken
Het geloof der volkeren komt dan "in"
Sommigen noemen dit een wereldgodsdienst.

Ik heb dikwijls de indruk dat onze voorouders meer uitgeslapen waren dan de ouders nu.

Maar die konden beter nadenken,waren beter onderlegd en waaiden niet met alle moderne winden mee.

En... konden toen nog een zuivere lucht inademen.

DE SPELERS EN HET SPEL

Er zijn soms van die verrassingen in je leven

Die je leven een andere wending kunnen geven

Want soms lach ik in mijn eentje op de IJsseldijk

En voel me dan als een koning zo rijk

Want dan zie ik alles in z''n verband

Van ons vuile en schone Nederland

Ieder ploetert daar maar naar eigen kunnen

En dat moeten we elkaar ook gunnen

Maar begrijp dit wel

Wij zijn slechts spelers van het spel

En al wordt soms het tegendeel beweerd

God de Heer regeert

En Kuitert, waarvan de titel is van dit gedicht

Heeft ( had )ook ditzelfde zicht

Hij speelt ook mee zoals wij allen

En al is het dat wij ook weleens vallen

We mogen steeds opnieuw beginnen hoor

Totdat wij komen bij een hemels koor

Dan is het vallen en opstaan voorbij

En we zijn dan altijd blij

En verder heb ik het vermoedde

Dat voor degene die geloven

Alles medewerkt ten goede.

GODS WOORD HOUDT STAND IN EEUWIGHEID

BUIGEN OF BARSTEN?

Ja, dat kan ook in de kerk het geval zijn.

Links en rechts kunnen dan niet door dezelfde deur.

En zo zijn er veel scheidingen tot stand gekomen.

De jeugd houdt in de meeste gevallen niet van, zulke in hun ogen, akkevietjes.

In de meeste gevallen kunnen zij er ook niet "bij".

Zoveel kerkgeschiedenis krijgen ze niet op de meeste scholen.

Velen houden dan ook dikwijls tegenwoordig de kerk voor gezien.

En toch ga ik ervan uit dat we ze eigenlijk niet kunnen missen.

Maar ja dan moeten we wel naast hen gaan staan, inplaats van tegenover hen.

Praktisch zijn ze over het algemeen best goed.

En theoretisch ook op veel punten maar niet altijd op het gebied van de kerkelijke godsdienst.

De eerlijkheid gebiedt dat ik zelf ook niet veel wist van kerkelijke zaken.

Mijn leven was ook meestal met praktische dingen gevuld.

Totdat mijn man in de kerkeraad kwam te zitten en ook ik met verschillende kerkelijke zaken zijdelings in aanraking kwam.

Eerlijk gezegd leek het een wereld apart.

Het schoolleven waar we allebei al jaren ook nauw bij betrekken waren, vond ik dan toch wel een stuk eenvoudiger.

En nu is het nog zo dat ik denk, je moet van goede huize komen om te leren onderscheiden waar het op aan komt.

Ik ben nu pas 77 jaar geworden en moet dagelijks nog bijleren.

Door diepe dalen ben ik gegaan, ook door de kerk, moet ik tot mijn spijt zeggen.

Maar het is wel zo dat ik ook veel goede dingen in de kerken heb mogen meemaken en er nog steeds van uitga dat we wel door dezelfde poort moeten kunnen, maar zonder ballast.

En wellicht op onze knieën.

DE EMERITUS

Een aantal jaren ben ik hulpverlener geweest bij een bejaard predikanten echtpaar.

Hij was emeritus en was dement met lichaamlijke klachten, waardoor hij hulpbhoevend was. Zijn vrouw wilde hem graag thuis verzorgen en heeft dit met thuiszorghulp en vrijwilligsters zeven jaar volgehouden.

Enkele weken voor zijn overlijden heb ik een gedicht over hem gemaakt gemaakt wat ik nu citeer:

DE EMERITUS

Hij is nu zes en tachtig, zit in de stoel of ligt in bed

Zijn diensttijd ligt achter hem, ja het was prachtig

( Zijn boeken heeft hij aan de kant gezet)

Hij peinst en leeft nu in herinneringn

De wereld om hem heen wordt klein

Zo nu en dan heeft hij bespiegelingen

Hoe of het straks zal zijn

Hoeveel preken heeft hij geschreven

Over deze en de toekomstige tijd?

Zo nu en dan ziet hij ook nare dingen

Wat zich openbaart in neerslachtigheid

Duizenden preken heeft hij geschreven

En van de kansel gememoreerd

O God, wat is ervan gebleven

Hoe weinig is er van geleerd

En steeds dieper wordt zijn klagen

Om hem heen lijkt het wel nacht

O God hoe kan ik dit verdragen

Luister toch naar mijn bittere klacht!

Dan...is het plotseling weer helder

De schaduw om hem heen verdween

Hoorde een Stem en toen was het

Alsof er een lichtstraal verscheen

Hij zag de hemelen geopend

Een Stem die tot hem sprak

"Kom in gij gezegenden des Heren"

Het doek viel neer, zijn oog brak

Een glimlach bleef er achter

Op zijn diepgegroefde gezicht

Hij had gezaaid, God zal het maaien

De glimlach van het Levenslicht,

ORTHODOX

Ja, daar heb ik mezelf maar bij ingedeeld.

Of het helemaal zuiver is weet ik niet, want ik houd ook wel van verfrissende gedachten.

En hoewel ik niet zo gesteld ben op vrijzinnigheid heb ik toch wel iets wat mij raakt bij deze groepering.

Ik las ergens dat er een predikant is in Zeeland, die verwacht dat de PKN straks alleen maar orthodoxen zullen herbergen.

Eerlijk gezegd vind ik dit wel wat naief en ook ongezond.

Er kan in je leven een periode zijn dat je behoorlijk zwart-wit denkt.Ziekte, verdriet, grote vermoeidheid enzovoort.

Je zet dan de puntjes op de i om niet te verzanden in de veelheid van gedachten.

En wat oud is en vertrouwd kun je dan ook koesteren.

Daar is niets op tegen m. í. Tenslotte moet je in bepaalde omstandigheden ook kunnen overleven.

Naar elkaar luisteren schijnt niet alleen in de politiek moeilijk te zijn, ook in de kerken is dat moeilijke kost. Alle scheidingen 'zijn daar ook niet uit de lucht komen vallen.

Sommige predikanten draaien zich soms in bochten om de waarheid (hun waarheid?) te verbloemen, Nee dan heb ik liever duidelijke taal, dan weet je tenminste wat voor vlees dat je in de kuip hebt. Al kan dit mensen wel wat opschrikken.

Maar wie kaatst moet de bal verwachten.

En natuurlijk is het zo dat we van mening kunnen verschillen.

Iedereen heeft zo z'n eigen rugzak.

Maar bezinning kan ook met zich meebrengen dat we de energie opdoen om voor de ander echt open te staan.

En ligt de waarheid niet dikwijls in het midden?
Of is dit wat te on-orthodox neer gezet?

.

DE ONTMOETING

Drie jaar na het overlijden van mijn man kreeg ik een bijzondere ervaring die ik heb verwoord in het bijgevoegde gedicht:

In een van mijn dromen is de Heer bij mij gekomen
En ik zeg het nu met klem
'k Hoorde duidelijk Zijn stem

De Heer zei:" je moet er eens op letten
Over weinig zijn gij getrouw geweest
over veel zal ik u zetten"

"Ik", zei ik wat bevreest
En ben nog nooit zo verwonderd geweest

"Ja, gij zult mijn getuigen zijn"
Ik voelde me blij, maar ook wel klein

Maar zo God voor mij is, wie is er dan mij tegen?
Dit mocht ik ervaren op al mijn wegen

En toen ben ik gaan werken
In en buiten de kerken

Ik heb brieven geschreven wel een paar honderd****
Sommigen keken zeer verwonderd

En zeiden: Nu, Iet is ook gewoonweg van de kook
Zij geloofden niet dat het in opdracht was gebeurd

Ik heb daarover zeer getreurd
En verschool me zo nu en dan in de woestijn

Om weer alleen met God te zijn.
En toch denk ik misschien

Hebben diversen dit doorzien
Zij hebben door mij Zijn stem gehoord
En er zich ook aan gestoord

Daarom heb ik een goed vooruitzicht in 't verschiet
Het beste wens ik u toe en de groeten van Iet

**** Dit gedicht heb ik in 1988 geschreven

De brieven zijn nu de duizenden gepasseerd.

OORLOG OF VREDE?

Daar is het laatste woord nog niet over gezegd

Ook ik heb mij er niet bij neergelegd

Want om anderen de zwarte Piet toe te spelen

Gaat mij op de duur wel wat vervelen

Is Nederland wel vrij in zijn laten en doen

Of houden we de schijn op voor het fatsoen?

Want als Nederland zich van God heeft afgekeerd

Kan het zijn dat God zich van Nederland weert

De prediking:"vrede en vrede en geen gevaar"

Is een leugen en beslist niet waar

Hoe een oorlog kan ontstaan weten we allemaal

Maar hoe te voorkomen is Bijbelse taal

Maar dit gegeven leggen velen naast zich neer

En zijn alleen met wereldse dingen in de weer

Is er nog hoop in deze dagen?

Ja, als wij het weer met Christus wagen

Hij is gekomen voor ons allemaal

Ongeacht werelddeel kleur of taal

En als wij ons willen bekeren

Kan het zijn dat God het onheil af wilt weren

God zij geprezen klinkt het dan uit alle mond

Deze lof gaat dan de hele wereld rond

En dit wonder, ik zeg het nu tot besluit

Sluit ik in deze tijd toch niet uit.

Verkondig het Evangelie met heldenmoed

Dan wordt het ook voor ons beslist weer goed.

EVEN EEN POLITIEK TUSSENDOORTJE

Ook in ons land is het niet alles pais en vree

Ja wat moet je daar nu mee

En ik wil er niet om jokken

Straks zitten we allemaal met de brokken

Wouter Bos van de arbeiderspartij

Is niet altijd met de CDA en de Christen Unie blij

Zij trekken ieder aan het eind van een touw

En denken aan het gezegde beleid moed en trouw

Het Is geen kleinigheid waarom het gaat

Al weet dit niet iedereen van de straat.

Alle hens aan dek zo denkt de arbeiderspartij nu

Maar nadenken is ook goed voor u

Want hoe was het in onze oorlogstijd

Wij zijn toen toch door de geallieerden bevrijd?

Ja, Wouter Bos dat moet je niet vergeten

Jullie willen toch ook een goed geweten

Niemand wil oorlog, behalve bandieten

Die willen graag op een ander schieten

Kom laten we onze handen vouwen

En ons aan God toevertrouwen

Hij geeft wijsheid wie daar om wil vragen

En dit hebben we juist nodig in deze dagen

Dus sluit nu allen de handen ineen

God laat beslist geen bidder alleen.

MEE LIJDEN

Het is bekend dat in de huidige tijd veel mensen moeten lijden.

Ook gelovigen worden niet gespaard voor het lijden, dat is een feit dat duidelijk is.

We hoeven niet allemaal aan het kruis zoals Jezus, maar het lijden kan toch ook wel heel zwaar zijn.

Denk maar aan al de chronisch zieken. En volgens mensenberekeningen, ten dode opgeschrevenen.

Ook niet te vergeten de psychisch zieke mensen.

Iedereen kan het leven niet naar eigen hand zetten.

En het lijden aanvaarden is geen bagatel.

Oude mensen moeten sterven, maar jonge mensen kunnen sterven.

Het is en blijft wat dit betreft toch een tranendal.

Het kan een troost zijn dat Jezus ook onze ziekten heeft gedragen

En op dezelfde wijze verzocht is geweest.

Jezus Superstar komt dan wel wat onecht over.

Al is Hij overwinnaar van de donkere macht.

Ik kom uit een groot gezin evenals mijn man die in 1985 overleden is.

Super gezellig en wat is er veel gelachen.

Maar het lijden is niet aan onze familie voorbijgegaan.

En diversen zijn al over het lijden heen.

Nee, het is niet voor allemaal een rozenpad geweest zonder doornen.

Men heeft veel moeten mee lijden.

Lijden is het logische gevolg van geloven las ik eens.

Men mag het kruis van Jezus niet onderschatten is iets wat zeker is.

Paulus een van de voornaamste evangelisten zegt in een van zijn brieven:
Ik verkondig u Jezus Christus de gekruisigde. Er is geen ander Evangelie.

Nu dat liegt er niet om. En hij zuigt het niet uit zijn duim, maar Jezus Christus heeft hem dit geopenbaard.

Dat is wel wat anders dan wat je tegenwoordig nog weleens hoort dat geloven je eigen gedachten zijn, een soort hersenspinsels?

Tenslotte is meelijden ook delen in de vreugde die God ons heeft beloofd. En dat belooft wat. Zie Romeinen 8 vers 38 en 39:

Ik ben er zeker van dat niets ons zal kunnen scheiden, dood of leven engelen of geestelijke krachten, heden of toekomst, machten boven of beneden ons, niets in de hele schepping kan ons scheiden van God die ons lief heeft in Jezus Christus onze Heer,

VEERTIGDAGENTIJD

Vandaag begint de veertigdagentijd. Zover ik kan nagaan is dit ongeveer elke jaar hetzelfde. Vooral gericht op de maatschappelijke aspecten van diverse ontwikkelingslanden. De hongerdoeken zijn bekend in deze tijd.

Het vasten en tot inzicht komen horen ook bij deze periode.

Ik vind het prima, maar vindt wel dat het lichaamlijk en geestelijk lijden van Christus soms wat onder belicht word.

Daarom richt ik mij nu in deze weblog meer op de andere kant van de medaille.

Het lijden van Christus is al in het oude Testament voorspeld.

Jesaja 53 doet daarvan een boekje open.

Zelf vind ik dit een indrukwekkende geschiedenis.

Enkele verzen citeer ik hier:

Onopvallend was zijn uiterlijk

Hij miste iedere schoonheid

Zijn aanblik kon ons niet bekoren

Geen statige gestalten heeft Hij, noch enige kracht

En wanneer wij hem zouden zien is het uiterlijk niet zodanig dat wij Hem zouden begeren.

Hij werd veracht en werd door mensen gemeden

Een man bestemd voor smarten en om vertrouwd te zijn met ziekten

Het was alsof men het aangezicht voor Hem verborgen hield en achten hem van geen belang.

Wij zagen hem als een verstoteling door God geslagen en vernederd

Om onze zonden werd Hij doorboord.

Om onze wandaden gebroken

Voor ons welzijn werd Hij getuchtigd

Zijn striemen brachten ons genezing

Wij dwaalden als schapen zonder herder

en ieder zocht zijn eigen weg

Maar de wandaden van ons allen

liet de Heer op Hem neerkomen

Hij werd mishandeld , maar verzette zich niet

Als een schaap dat naar de slacht wordt geleid

Als een ooi die stil is bij zijn scheerders

Deed hij zijn mond niet open

Na het lijden dat Hij moest doorstaan zag hij het licht en werd met kennis verzadigd.

Dit is de lijdensgeschiedenis in een notedop.

ASWOENSDAG

In sommige kerken krijg je een askruisje mee

Met een boetedoening ga je dan in zee

Daar is 40 dagen voor uitgetrokken

Een aardig poosje, daar wil ik niet om jokken

Sommigen vasten ook in deze tijd

Sober te zijn is de opdracht, geen kleinigheid

Toch, om de veertigdagen goed te verstaan

Heb ik een boekje over het lijden opengedaan

En ik wil daarbij dicht bij huis blijven

Zodat ik daar oprecht over kan schrijven

Ik hoop dat men deze wijze goed kan verstaan

Want geloof me, daar komt het in 2010 opaan.

NEGATIEF-POSITIEF

Op alle negatieve dingen die wij tegen onszelf zeggen heeft God in zijn Woord een positief antwoord.

U zegt het is onmogelijk.
God zegt: Alle dingen zijn mogelijk

U zegt: ik voel me helemaal alleen

God zegt: Ik zal je nooit verlaten of in de steek laten

U zegt: ik ben bang.

God zegt: : ik heb je geen Geest van lafhartigheid gegeven.

U zegt ik ben altijd bezorgd en gefrustreerd

God zegt: Werp al je zorgen op Mij

U zegt: ik kan niet meer

God zegt: Mijn genade is u genoeg

U zegt ik kom er niet uit

God zegt: Ik zal je leiden

U zegt: ik ben niet slim genoeg

God zegt: Ik zal je wijsheid geven.

IS KENNIS MACHT?

Heel veel begaafde intulectuele mensen hebben tegenwoordig het geloof der vaderen opzij gezet.
Zolang zij nog bij vader en moeder thuis bleven gingen zij samen op weg.
Maar het geloof van hun ouders sprak hen op een gegeven ogenblik niet meer aan.

En het onderwijs wat zij op het voortgezet onderwijs kregen bracht hen een op een ander spoor.

Het klonk modern en aantrekkelijk
En wie is er nu niet in voor een moderne levensstijl?
Je wilt toch niet voor achterlijk versleten worden?

Het christelijk geloof waar zij mee grootgebracht waren, hebben zij verlaten. Men snapte er niet zoveel van en het ging hun bevattingsvermogen,denk ik, te boven.
Al waren zij zich daar niet altijd bewust van.

En waarom zouden anderen geen gelijk hebben?

Jezus, is de Weg, de Waarheid en het Leven.
Och dat is toch iets uit de oude doos?

En sommige zetten met veel verve en kleur hun nieuwe gedachtengang op papier en werden daardoor bekende Nederlanders.
Hun boeken gingen erin als koek.

Vooral bekende Nederlanders, of zij door hun publicaties bekend geworden zijn, hebben veel in de melk te brokkelen.

Leve de meningsvrijheid toch?

En zo hebben we in onze kerken grote stromingen

De rekkelijken en de preciezen.

Il las ergens dat de Joodse traditie het verhaal van de zondeval niet zo zwart-wit en negatief schildert als de orthodoxe christenen.

Nu dat kan best waar zijn en wellicht zijn veel christenen van nu daar ook door beïinvloed.

Een mens geneigt tot alle kwaad komt dan ook wat droefgeestig over.
En je wil toch niet telkens met je neus op die feiten gedrukt worden?

En ik kan best begrijpen dat dit veel jongeren niet aanstaat en preken daarover niet prettig vinden.

Ik heb het nog weleens aan de stok met iemand die vind dat ik een verkeerde doop heb gekregen, de kinderdoop.
Volgens sommigen is dit een onbijbelse doop.

Ik voel me er nog steeds kiplekker bij en peins er niet over om kopje onder te gaan in een bubbelbad of zwembad (sorry)

Maar ja ik kan ook niet helemaal in iemand z'n huid kruipen ,tenslotte heeft iedereen zijn eigen bagage bij zich.

Je hoeft het niet met alle dingen eens te zijn, om één te zijn.

ik heb de afgelopen jaren veel gelezen zowel van de rekkelijken kant als de preciezen kant,wellicht ben ik nu op weg naar de middelmaat, wat wel ontspannend voor mij (en anderen) kan zijn.

CARNAVAL-MASKERADE

Och we doen bij tijd en wijle er allemaal aan mee. Je anders voordoen dan je bent.
Terwijl je van binnen huilt kan er een glimlach op je gezicht te zien zijn.
Je kunt ook niet altijd je binnenste bloot geven, want dikwijls wordt dit niet begrepen en gaat men er ongepast mee om.

En terwijl de een hardop grient kan hij de ander verwijten- die zich weet te beheersen- van gevoelloosheid, wat natuurlijk zeer kwetsend over kan komen, en wat tranen kan geven in de nacht.

Ik geef de gedachten wat vorm in het volgende gedichtje.

DE CLOWN

Wat is de clou van een clown, ja weet u het ?
Is het iemand die de bloemetjes buiten zet ?
Is het iemand met eem maskertje op?
Of is het een treurniet in de dop?

Je kunt er diep over filosoferen
Zodat je de zaken zelfs kunt keren
Het masker af en de sprong in de lucht
Waarbij de zorgen zijn weggevlucht

Een clown is ook beslist een mens
En kent als hansworst ook een grens
Hij kan lachen als hij van binnen huilt
Terwijl er huilend toch een glimlach schuilt

Een clown, een Pierrot of een Pipofiguur
Zij bouwen een brug en slechten een muur
En als zodanig zijn ze van waarde
En kunnen we ze niet missen op deze aarde.

HET PRAATHUIS

Ja daar ben ik dan weer. Enkele weken heb ik mij met andere dingen bezig gehouden. Maar op een gegeven ogenblik begint het weer te kriebelen en kan ik het niet laten.

Ik hoorde dat de oude ambachtsschool weer in ere wordt hersteld, zij het onder een andere naam.

iIk juich dit toe en plaag ook graag. En zo is dit gedichtje enkele jaren geleden al tot stand gekomen.

De Zonnige Hoek

zondag 28 februari 2010